Hellen | Hyperfocussen

Hyperfocussen.. Iets waar ik al een lange tijd niet meer over nagedacht had.. Totdat een vriendin van mij vroeg ‘hyperfocus jij je nog wel eens’? 

Hmm goede vraag.. Vroegâh was dat namelijk een zeer regelmatig terugkomend fenomeen in mijn leven. En met vroeger bedoel ik.. Voordat ik moeder werd. Ook wel bekend als Tijdperk I (voordat ik moeder werd) en Tijdperk II (nadat ik moeder werd). Ik realiseer me nu dus dat hyperfocussen ook voltooid verleden tijd is, tenminste op dit moment.. En aangezien mijn leven garant staat voor veranderingen, kan het ook zomaar zijn dat het hyperfocussen weer terug komt..Ooit..

Hyperfocussen, what the hell is dat eigenlijk?!

Het is eigenlijk heel simpel.. Men neme iets wat de aandacht trekt, of waarbij aandacht vereist is (uiteraard moet het wel iets boeiends zijn.. Daar gooi je een ADHD brein bovenop en het resultaat is…. De ultieme vorm van obsessief gedrag. Alsof er een knop omgaat, waardoor alle energie (hyper), alle aandacht (serieus, álle aandacht, de focus ;)) en de prikkelfilter maximaal staat afgesteld op hetgeen dit alles heeft getriggerd.

Alsof de wereld niet meer bestaat, niets is belangrijker dan dat wat de hyperfocus heeft getriggerd.

Eigenlijk is het de simpelheid van de ADHD wat hyperfocussen veroorzaakt..

Twee standjes mogelijk in de hersenen..
1. Geen interesse.. Geen aandacht. Alles is blah, bla, bladiebla..Automatische piloot. Slaapverwekkend, sááái.
2. OMG dít is écht het leukste wat er bestaat in de héle wereld..Ik heb nog nóóóóit zoiets leuks gedaan of gezien..

Standje 1 is voornamelijk gericht op de alledaagse saaie activiteiten.. Zoals het huishouden.. damn wat een hel is dat.. Het ergste van alles is.. afwassen.. Dit onderwerp heb ik serieus besproken bij een psycholoog.. Niet alleen dat natuurlijk ;)

Expeditie Robinson

Afwassen.. Afwassen.. Afwassen.. Ik wist dat het moest gebeuren.. Ik zag het constant. Ik kon het niet. De afwas is voor mij een deelname aan Expeditie Robinson.. Een soort overlevering aan de elementen van de omgeving. Maar geef mij maar die deelname aan Expeditie Robinson. Alles om maar de afwas te vermijden.

Expeditie Robinson is tenminste boeiend, het daagt uit, vraagt overlevingsstrategieën, survival of the fittest.. Standje 2 van de hersenen.

De afwas daarintegen.. Is duidelijk standje 1. Vreselijk saai, voegt niets toe aan mijn oooh zo boeiende leven (ahum), en daagt uit tot constant uitstellen.. Zelfs de stapels borden, glazen, bestek en pannen, zijn niet voldoende om mij te motiveren. Sterker nog, het demotiveerd alleen maar.. Als er een paar glazen staan, zou je denken.. Dan is het toch makkelijk om dat tussendoor te doen, stapelt het niet zo op, en houdt je overzicht..

Expert bullshit verzinnen 

Jaja de wijze woorden ken ik allemaal wel.. Maar er is een groot gat tussen iets weten en iets daadwerkelijk doen. En buiten dat.. Ben ik expert in bullshit verzinnen om er toch weer onderuit te komen.. Ik bedoel,een paar vieze glazen.. alsof dat zo erg is, staat niet in de weg en er zijn nog genoeg schone glazen. ‘Dat doe ik straks wel even’. Hahahaha.. Expert mezelf voor de gek houden..

Het probleem is dan niet het gebrek aan kennis, of het gebrek aan vaardigheden.. Dat heb ik namelijk wel.. Ik heb een motivatie probleem naast mijn concentratieprobleem.. Standje 1.‘Stel je niet zo aan, hoe moeilijk kan het zijn’, ‘Doe het gewoon elke dag op een vast moment’

Een veel voorkomende gedachte bij andere mensen maar ook in mijn eigen hoofd. Waar gaat dit over zeg, moeilijk gedoe om zoiets simpels als een afwas.. Zoiets wordt bestempeld als ‘lui’ ‘ongeïnteresseerd’ of de klapper der beledigingen: ‘wat ben je toch ook een tadder’.

Een tadder?! Oftewel.. een smeerkees.. Iemand die je op tv ziet bij de programma’s die gaan over verzamelaars of mensen die letterlijk jaren niet schoonmaken.. (Tadder..Vreselijk woord by the way..). Ik kan een heleboel over mezelf zeggen, maar niet dat ik een ‘tadder’ ben.. Sterker nog.. Mijn collega’s denken dat ik een vorm van smetvrees heb.. Dus waar komt dan het verschil in beeldvorming vandaan?!

Als eerste natuurlijk bij momentopnames en de beleving van de ander.. Daar verschuil ik mij overigens niet achter, maar ik weet dat er behoorlijke verschillen zitten in de momentopnames en in de beleving van anderen.

Ik ga niet beweren dat mijn huis altijd schoon, keurig opgeruimd & geordend is.. Verre van dat zelfs. De chaos is soms vreselijk, voor mijzelf en voor onze dochter. Spullen op een vaste plek, ja leuk bedacht.. Totdat ik iets snel nodig heb, en het vervolgens op de meest onmogelijke plekken terugleg.. Eeeuhm waar ook alweer, geen idee dus!

Waarom lukt het mij op mijn werk om als een bezetene rond te vliegen met schoonmaakmiddelen, en orden ik de godganse dag?! Die vraag heb ik mijzelf ook gesteld.. En na lang nadenken kwam ik tot de conclusie dat mijn taken op het werk, een duidelijk begin en eind hebben.. Het ordenen doe ik om overzicht te krijgen..

Buiten dat heb ik op mijn werk een sterke externe motivatie welke ik thuis blijkbaar vaak niet voldoende heb..Hoe erg ik dat ook vind. Want geloof me, de meest kritische en afkeurende stem komt bij mijzelf vandaan.

Obsessieve modus AAN 

En dan is daar de hyperfocus.. De ultieme vorm van concentratie. Hoe hard ik het ook geprobeerd heb, incl. toverspreuken, het vooruitzicht op een beloning.. de hyperfocus is nog nooit aangegaan bij de afwas.. Of andere dagelijkse huishoudelijke ellendige taken.. Nog NOOIT. Stomme selectieve hyperfocus.. Nog iets nutteloos wat hoort bij ADHD.. Tenzij iets wél mijn aandacht trekt, want dan bestaat er niets anders meer.. Mijn volledige bestaan draait dan om hetgeen mijn obsessieve modus op AAN zet. Niets staat in mijn weg om mijn doel te bereiken.. Wat mijn doel op dat moment is weet ik overigens vaak zelf niet eens.. Tegen de tijd dat ik het kan verwoorden is de hyperfocus alweer in winterslaap gegaan..

Dat varieert van om 23.00u beginnen aan het verven van een slaapkamer, tot het uitzoeken op welke plek mieren in de voedselketen staan. Bijzonder gevarieerd dus.

Hyperfocussen geeft rust, tenzij ik word afgeleid door iets uit mijn omgeving.. Dan veroorzaakt het onrust, big time. En daarmee verander ik in een chagerijnige, anti-sociale heks die kan ontploffen als ik te vaak uit mijn focus wordt gehaald.

Uithangbord

Ik bedoel hallo zeg, dat snap je toch wel dat ik niet gestoord wil worden.. Zien jullie mijn uithangbord niet waarop staat ‘Silence.. Hyperfocus staat AAN’?! Hoe duidelijk moet het zijn.. Ow wacht, dat uithangbord heb ik natuurlijk niet.. Maar toch, sjonge dat zíe je toch..?! ;)

De behoefte van de ander moet maar even in de ijskast, want het draait geheel om mij.. Logisch toch..Of misschien is dat toch enigszins egocentrisch en anti-sociaal gedrag..Buiten dat vond ik het vreselijk dat ik zwaar geïrriteerd kon raken doordat ik uit mijn hyperfocus werd gehaald door Isa.. Ik voelde me direct schuldig, en de vreselijkste moeder allertijden. Toch was ik niet in staat om mijzelf bij te sturen.

Dat gevoel heeft gemaakt dat ik mij inmiddels kan hyperfocussen op een ander level dan voorheen.. Ik kan het nog wel, maar niet meer zo intens. Er is namelijk altijd wel iets wat mij uit die focus haalt. En dat heb ik geaccepteerd, want de zorg voor onze dochter is het allerbelangrijkste in mijn leven.

All over the place

Het ontbreken van een echte hyperfocus maakt wel dat ik ‘all over the place’ ben. Ik ben veel vluchtiger in mijn interesses, en ik vergeet veel meer. Mede doordat mijn gedachten, impulsen en ingevingen alle kanten opvliegen.. Daarentegen ben ik relaxter geworden, veel vrolijker en het draait vele malen minder om mijzelf.. Sterker nog, ik kan het belang van een ander voor die van mijzelf zetten.. Dat is iets waar ik trots op ben, het maakt mij een prettiger persoon in de omgang.. Het vliegerige neem ik maar voor lief.. ;) Meestal dan..