Ik vond zwanger zijn niet leuk
Ik vond zwanger zijn niet leuk? Hoezo? Hoor ik je denken, hoe kan ze zoiets nou zeggen? Bolle buiken, schopjes voelen en echo’s zijn toch het mooiste wat er is?
De bolle buik is fantastisch
Ik ben het met je eens, de bolle buik vond ik prachtig! Oké toen ik eenmaal niet meer op mijn buik kon slapen en liep te waggelen als een olifant werd het wat minder, maar toch, die buik. Soms mis ik hem! Net als het voelen van Leia in mijn buik, wat een prachtige belevenis was dit! De echo’s ontroerden mij iedere keer weer en dan kon ik er ook wel weer even tegenaan. Maar eerlijk, mijn zwangerschap was geen koek en ei. Ik had al heel erg snel veel pijn en ik moest een hele hoop alleen doen. Mijn man zat destijds nog bij Defensie en was toen vaak weg op oefening. Vooral op het einde van mijn zwangerschap vond ik dit wel heel erg lastig. Rond de 30 weken had ik al een eenpersoonsbed in mijn woonkamer staan omdat ik geen trap meer kon lopen door de pijnlijke steken die ik steeds kreeg. Mijn slokdarm klepje sluit niet goed en daar slikte ik Esomaprezol voor. In mijn zwangerschap moest ik hiermee stoppen en overgaan op een of ander smerig drankje, antagel, die totaal niet werkte.
Ik vond zwanger zijn niet leuk
Ik vond het verder ook heel erg moeilijk dat ik mijn zwangerschap toen niet kon delen met mijn moeder. Door omstandigheden hadden wij geen contact, maar toch heb ik haar gebeld om te vertellen dat ze oma zou gaan worden. Het contact is sindsdien weer langzaam gaan groeien en vlak voor de bevalling is er een ommekeer geweest. Na een ontzettend heftig, maar goed gesprek is sindsdien die speciale band weer terug met mijn moeder als die we voorheen hadden. Ik denk zelfs wel sterker. Toch denk ik nog wel eens terug aan die periode van mijn zwangerschap en besef dan hoe erg ik haar heb gemist. Gewoon om verhalen van haar aan te horen, advies te vragen en natuurlijk om gewoon lekker kleertjes voor de kleine te shoppen.
Veel angst
Daarnaast was ik continue angstig. Voor Leia heb ik 3 miskramen gehad waar ik tot op heden nog steeds verdrietige momenten van heb. De angst dat het met Leia mis zou gaan was dan ook heel erg groot. Uiteindelijk werd zij dan ook onder niet zulke beste omstandigheden geboren na een zwangerschapsduur van 34 weken (lees mijn bevallingsverhaal hier) en dit bevestigde eigenlijk mijn voorgaande angsten. Gelukkig heb ik voorrecht dat ik een ontzettend sterke dame op de wereld gezet en ben ik ontzettend gezegend met haar. Maar echt, ik vond zwanger zijn niet leuk, gewoon niet. Ik kon er gewoon niet echt van genieten en dat ik er zo negatief over dacht vond ik verschrikkelijk. Ik voelde, en voel mij vaak nog steeds, ontzettend schuldig over het feit dat ik het hele zwanger gebeuren niet leuk vond en het houdt mij, naast de risico’s, aan de ene kant ook tegen om een volgende zwangerschap in te gaan.
Wel heel erg dankbaar
Het is dus niet dat ik niet blij was dat ik zwanger was, totaal niet want ik was daar dolgelukkig mee. Maar de loop van de zwangerschap vond ik gewoon wat minder en had ik stiekem liever overgeslagen. In elk geval de kwaaltjes haha! Ik ben wel benieuwd of er meer mensen zijn die niet echt hebben genoten van hun zwangerschap?
Ik vond zwanger zijn niet leuk, maar vond jij het wel leuk? Was het voor jou alleen maar pracht en praal? Of zijn er bij jou ook meer momenten met een grijs randje geweest in de zwangerschap? Laat het me weten in de comments hieronder.
Merel says:
Ik.
Twee zwangerschappen binnen twee jaar tijd pleegden en behoorlijke aanslag op mijn lichaam, met name mijn bekken. Constant afhankelijk zijn van anderen, steeds minder zelf kunnen en telkens doodop… Nee, hoewel ik de buik en schopjes mis, waren de zwangerschappen geen pretje.
Melanie says:
Oh yeah, same here!
Mijn moeder zei tijdens mijn hele zwangerschap: ‘Wacht maar, Mel, je gaat dat gevoel nog missen als hij straks geboren is.’ Totáál geen last van gehad. Ik zeg altijd dat ik heel blij was dat we een kindje verwachtten, maar dat ik het zwanger zijn verschrikkelijk vond. Rare gezichten krijg je dan, joh! ?
Cassandra says:
Ja maf is dat he?! Ik had een heel
Romantisch beeld voor ogen betreft de zwangerschap door verhalen van anderen, viel me dat even zwaar tegen zeg haha! Ik had toen echt zoiets van ben ik nou raar of zitten mensen het mooier te maken dan het is? Nja ik ben raar, maar dat tweede klopt soms ook wel aardig hahaha
Jessica says:
Je hebt het mooi omgeschreven waarom je het niet leuk vond. Kan me goed voorstellen dat je het dan niet leuk vind, veel alleen, angst, pijn en het gemis van een sterke band met je moeder…. Maar wat kan je nu trots zijn op jullie kindje!
Charlotte says:
Poeh meis het is jou ook allemaal niet bespaard gebleven zeg. Fijn dat je nu weer goed contact hebt net je moeder! Ik heb wel een hele fijne en onbezorgde zwangerschap gehad, maar het zat mij dan ook allemaal enorm mee.
Cassandra says:
Ah heerlijk toch meis! Ik vind dat altijd alleen maar fijn voor de mensen als het juist zo fijn is geweest.
Simpel, met een snufje liefde says:
Ik snap helemaal dat je het niet leuk vond. Het is niet altijd fijn om zwanger te zijn. Ik heb ook een rot zwangerschap gehad. Een hg zwangerschap met uitdroging en veel ziekenhuis opnames dat ook een vroeggeboorte werd. Ik zou nu wel dolgraag weer zwanger willen worden. Maar tot nu toe lukt het niet.
Bella says:
Zwanger van een tweeling en nee ook dat was niet leuk… Buiten dat geen wat jij ook fijn vond.. 2x neiging tot vroeg geboorte ( met 26 wk en 29 wk) daarna nog een x opname ivm hoge bloeddruk, volledig rust na 26 week.. Vanaf 20 wk steeds bloedingen.. Dus leuk was anders..
Ik zeg altijd ik wil nog wel 10x bevallen maar zwanger zijn nee bedankt..
Nu geniet ik al 4 jaar van m’n meisjes en wat is een tweeling fijn?
Judith says:
Ik vond beide zwangerschappen heel erg fijn, maar de omstandigheden erom heen en vooral de kwalen bij de tweede zorgen dat ik nooit meer zwanger kan/wil worden hoor.. Bah wat een donkere periode
Anoniem says:
Ik nu nog zwanger al vanaf 15 weken bekkeninstabiliteit veel pijn en veel moe ik kan niet meer slapen en volgens de vk zit ik in een depressie ik zou blij zijn als ze er uit is ! Ik kan niet genieten en als ik dit van tevoren had geweten had ik nooit een kindje op de wereld willen zetten. ik geniet niet van haar schoppjes want die doen mij alleen maar pijn ik geniet niet van mijn buik want deze doet alleen naar zeer en heb alleen maar harde buiken. ik slaap super slecht mag gelukkig nu wel naar het zkh voor medicatie om te slapen en voor de pijn.
Mara says:
Wat herkenbaar! Ook ik had op het moment dat ik zwanger was geen contact met mijn moeder, wat tijdens de zwangerschap ook weer hersteld is met als resultaat een betere band als daarvoor. Ook ik had een heel romantisch beeld van zwanger zijn wat totaal niet overeenkwam met de werkelijkheid. Nu ben ik ruim 38 weken zwanger van ons 2e kindje en wat een andere zwangerschap! Maar ook nu ben ik blij dat het nog hooguit 4 weken duurt. Fijn dat er toch meer mensen zijn die er zo over denken, want soms heb ik het gevoel dat je iets heel ergs zegt als je verteld dat je zwanger zijn niet leuk vindt.
Beautyloveplay says:
Ik vond het zwanger zijn ook niet echt “fun-fun-fun”
Heel zware BI,
2 van de 3 zwangerschappen was ik ook 30kg bij, heel veel vocht.
Eerste dysmatuur
Tweede en derde prematuur
Vierde veel te veel te vroeg ✨
De bevalling zelf vond ik wel magisch.
Maar het is zeker niet als in de reacties dat als ik het geweten had dat ik dan geen wou hoor. Ik ben eigenlijk niet goed van die reactie, het lijkt of de baby niet welkom is. Al moet je 9 maanden platliggen, dat is niks tegenover wat je ervoor terug krijgt. Was mijn vriend niet overleden, dan kwam er hier zeker nog eentje bij hoor. Het hoort erbij en tuurlijk heb ik wel genoten en was ik apetrots op mijn babybelly, maar ik was nog veel trotser als ik de baby’s eindelijk meekreeg naar huis en ze echt van mij waren. In de neo-periode leek dat niet zo soms. Je moest vragen of ze eruit mochten en dergelijke over je eigen baby.
Pink it says:
Herkenbaar! Natuurlijk was ik erg blij dat ik zwanger was, maar nog blijer dat de 9 maanden voorbij waren en ik ons meisje vast kon houden <3
irma says:
Ik heb geen grote klachten gehad, maar de 25 kilo die er aan kwam (vocht) vond ik toch echt niet leuk, net als dat het vochtvasthouden bijna voor een zwangerschapsvergiftiging zorgde. Wat fijn dat het contact met je moeder weer wat beter wordt!
Marjolein says:
Wat een eerlijk verhaal! Als ik de reacties zo lees, zijn er wel meerdere vrouwen die zwanger zijn niet leuk vonden, maar dat je je dankbaarheid uitspreekt vind ik echt heel lief om te lezen!
Cassandra says:
Ik ben ook absoluut ontzettend dankbaar, ze is het mooiste wat mij is overkomen, maar de weg ernaartoe was gewoon moeilijk, zwaar en pijnlijk. <3
Mariëlle | Me-licious says:
Het klinkt wel heel herkenbaar. Ik hoor dit wel van meerdere dames uit mijn omgeving. zwanger zijn voelt niet voor iedereen hetzelfde. Helaas kan ik er niet over mee praten, daar ik nog nooit zwanger ben geweest. blij toe dat je wel hebt doorgezet en er nu een prachtig kind voor terug hebt <3
Mamazijn - Miriam says:
Voor een deel heel herkenbaar! Ik vond zwanger zijn ook echt helemaal niets. Dat schuldig voelen herken is wel, maar is helemaal niet nodig. Soms is zwanger zijn ook echt niet leuk! Het lijkt mij ook helemaal naar als je ook de spanning hebt door de miskramen die je hebt gehad en dan ook nog bevallen met 34 weken. Heftig hoor.
sannie73 says:
IIk denk dat je je niet moet schamen dat je er niet zo van genoten hebt. Dat is nu eenmaal hoe jij het ervaren hebt. Ik vind het verder wel heel erg moeilijk om dit soort dingen te lezen aangezien ik heel graag kinderen had gewild, maar dat er door omstandigheden niet van gekomen is. Ik zou dan graag niet blij zijn met mijn zwangerschap.
Amylia says:
Je hoeft je heus niet schuldig te voelen, nu gewoon lekker extra genieten!
Mieke van der Sande says:
Ik denk dat ik dat ook misschien wel zou hebben. ieder ervaart haar zwangerschap natuurlijk anders. wat ik, om me heen hoor is allemaal verschillend. ieder zijn ervaring!
Amber says:
Ik kan me het niet zo goed voorstellen (ik ben dan ook nog maar 19 jaar) ;) maar het is denk ik heel normaal dat je je soms wat angstig voelt en alleen en last hebt van kwaaltjes. Je zult zeker noet de enigste zijn!
Diana says:
Ik hoor veel verschillende dingen om mij heen. De een vind het, het mooiste wat er is en de andere denkt niet zoals jou. Dus je schuldig voelen moet je niet doen, want als je veel kwaaltjes hebt begrijp ik heel goed dat je je zwangerschap niet leuk vond. Gelukkig heb je een sterk mooi meisjes op de wereld gezet.