Leermoment: Wat ik leer van mijn kind

De afgelopen twee jaar heb ik zoveel leermomenten doorgemaakt! Wat ik leer van mijn kind, of in ieder geval wat ik heb geleerd sinds ik moeder ben. Leermoment: Ik vind het ouderschap iets fantastisch. Op het moment dat zoonlief ter wereld kwam en ik hem aankeek, vielen alle puzzelstukjes op de plek. Hier leef ik voor, dit is op dit moment mijn ‘lot’ en ik geniet er nog elke dag van hoe makkelijk hij het ons maakt en ook hoe makkelijk het ons af gaat.

Ik ben zo enorm gegroeid als persoon, sinds zoonlief er is. Waar ik regelmatig achter ‘de groep’ aanliep, maak ik nu mijn eigen keuzes. Écht mijn eigen keuzes. Ik laat mijn kind niet vaccineren, omdat het consultatiebureau het zegt. Ik heb me ingelezen en heb ervoor gekozen om zoonlief niet te laten vaccineren. Voor mij is dit zowel gebaseerd op gevoel, als ook op feiten (het doorlezen van de bijsluiters en andere wetenschappelijke artikelen).

Het consultatiebureau, daar zeg je me wat. Dat zijn toch die mensen die denken dat ze het allemaal beter weten wat mijn kind betreft, dan ikzelf? Hoe onzeker ik voor mijn zwangerschap was, hoe zeker stap ik nu dat consultatiebureau naar binnen. Allereerst om de preek over de vaccinaties weer aan te horen, vervolgens om aan te horen hoe goed hij het eigenlijk doet qua ontwikkeling en groei. (Zou het met elkaar te maken hebben??) Leermoment: de tips die ik krijg, neem ik mee, maar sla ik ook net zo snel weer in de wind als ik merk en voel dat dit bij mijn zoon niet zo werkt.

Leermoment: Op mijn gevoel vertrouwen. Sinds ik moeder ben, durf ik 100% op mijn gevoel te vertrouwen. En het bizarre vind ik: het klopt altijd. Afgelopen week keek ik zoonlief in de oogjes en had ik het idee dat er iets niet in orde was. Ondanks dat hij verder vrolijk was en er aan zijn gedrag niks te merken was, heb ik hem toch extra in de gaten houden en alvast wat homeopathische ondersteuning voor de weerstand gegeven. Die avond begon hij te hoesten en een loopneus te krijgen. Gelukkig was dit heel snel over, omdat ik al gestart was zijn weerstand een boost te geven. Op zo’n moment krijg ik zo’n gevoel van trots over me heen. Niemand kent mijn zoon beter dan ik en dat vind ik echt gaaf!

Voor mijn zwangerschap en bevalling was ik een ongeduldig typje. Zo ééntje die de draadloze muis of een telefoon door de kamer kon smijten (ja, alleen in de heel ernstige gevallen) als er iets niet ging zoals ik het wou. Leermoment! Zo ongeduldig als ik toen was, zo geduldig ben ik nu met mijn zoon. Zelfs toen de borstvoeding niet ging zoals we het wilden heb ik heel geduldig nog een tijdje geprobeerd, totdat ik er echt ongelukkig van werd. Ik zag mijn moeders mond openvallen toen ze die geduldige houding voor het eerst zag. Ha! Zie je wel mams, ik kan het wel!

Ik lees veel over onzekere moeders en ergens begrijp ik het absoluut. Toch gaat me niets zo goed af als het mama zijn voor mijn zoon. En zowel dat het zo is, als het  feit dat ik dat hardop durf te zeggen is voor mij een leermoment.

Ik ben erg veranderd door het moederschap, voor mij persoonlijk in positieve zin, dus daar ben ik erg trots op.

Hoe ben jij veranderd door het ouderschap en wat heb je ervan geleerd?