Lieve Pim, deze brief is voor jou
Lieve Pim,
Lieve Pim, overmorgen ben jij jarig. Twee jaar geleden maakte jij mij voor de tweede keer mama. Wat waren we trots toen we ontdekten dat jij in mijn buik groeide. Al ruim anderhalf jaar deden papa, mama en een boel doktoren hun best om een nieuwe zwangerschap te realiseren. De maand daarvoor waren we nog intens verdrietig dat een zwangerschap in een heel vroeg stadium eindigde, maar een dag voor papa’s verjaardag ontdekte ik dat ik zwanger was van jou…
Ik feliciteerde papa toen ik hem wakker maakte. Hij snapte er niets van….Hij was toch pas morgen jarig? Toen het kwartje viel, hebben we samen gehuild, terwijl je zus bij ons in bed lag te slapen. Een moment van pure rijkdom. Wederom spannend, maar mama voelde dat het deze keer goed kwam.
Na een zwangerschap out of hell, werd jij nog iets te vroeg geboren. Je was zo nieuwsgierig om ons te ontmoeten dat je al weken naar buiten probeerde te komen. De bevalling vonden we een intens, puur en prachtig moment. Een combinatie van oerkracht en liefde. Toen jij op mijn borst werd gelegd wist ik dat ik voor altijd van je zal houden. Na een prachtige dochter kregen we nu een geweldige zoon.
Je was een kleine grote reus, 13 centimeter langer en twee keer zo zwaar als je zus. Die eerste minuten zijn een paar van de kostbaarste minuten uit mijn leven geweest. Dit pure, intense moment heb ik bij je zus helaas nooit gehad. Jij, die als klein mannetje je ogen opende, de wereld in keek en je eerste geluid liet horen. Je prachtige kraaloogjes. Compleet was je: tien vingertjes, tien teentjes….helemaal af, helemaal jij!
Na wat startproblemen (je was kanariegeel) mochten we, na een weekje ziekenhuis, nog genieten van een heerlijke kraamweek thuis, met de meest geweldige kraamverzorgster die we ons maar hadden kunnen wensen. Wat een momenten om dankbaar voor te zijn.
De eerste twee jaar waren pittig, je bent veel ziek geweest. Heel veel zelfs. Je ontwikkeling stagneerde gigantisch door je benauwdheid. Toen je tien maand was kon je alleen nog maar van je rug naar je buik rollen en daar moest je dan lang van bijkomen, zo weinig lucht kreeg je. Toen kwam de kentering: nieuwe medicijnen, nieuwe inzichten, nieuwe oefeningen. In drie weken tijd ging van je van amper kunnen omrollen, naar lopen. Een maand later liep je zelfs al los. Je frustraties waren ineens een stuk minder, maar de benauwdheid bleef. Met name ‘s nachts had je het zwaar. Anderhalf jaar zaten papa en mama om de beurt ‘s nachts met jou rechtop, terwijl jij sliep. Wij sliepen in blokken van 2 uur, dan wisselden we elkaar weer af. Liggend kreeg je simpelweg te weinig lucht, dat was geen optie.
Lieve Pim, ondanks alles ben je zo’n vrolijk, enthousiast ventje. Je doet alles voor 200%. Je leeft intens, je lacht, je straalt en er zijn weinig momenten dat je niet vrolijk bent. “Als je niet weet wat je mist, kan je er ook niet verdrietig om zijn”, zegt je longarts wel eens en dat is waar. Je weet niet beter dan dat je snel buiten adem bent. Gelukkig ga je steeds meer vooruit. Met al je medicijnen gaat het goed. Dan ziet geen mens dat jij een benauwd vogeltje bent. Je kletst ons de oren van ons hoofd, leert elke dag stapels nieuwe woorden. Je klimt, je klautert en ben een bijzonder pienter mannetje. We genieten zo van jou kleine Pim. Elke dag tover je een lach op ons gezicht. Als papa en mama jou en Roos samen zien, hebben we niets meer nodig. Jullie band is ongelooflijk intens, dat was duidelijk vanaf het moment dat jullie elkaar voor het eerst zagen. Nu al twee handen op één buik. Waar Roos gaat, gaat Pim. Waar Pim gaat, gaat Roos.
Lieve Pim, zaterdag word je twee jaar. Om precies te zijn om 03.45 ‘s nachts, maar hopelijk zijn we dan nog diep in slaap. Ik gedachten kan ik je al rond zien rijden op je prachtige cadeau: een grote traptractor. Je zult genieten van de prachtige taart, de slingers en het uitpakken van de cadeaus…
Lieve Pim, van harte gefeliciteerd kleine man. I luv u…tot de maan en weer…’telug’
XOXO
Mama
foto Pim in het bos: Carine Eshuis Fotografie
Maaike says:
Wat liefdevol geschreven! Wat zwaar al die gezondheidsproblemen. Inderdaad hij weet niet beter dat scheelt, maar toch.
Jolanda says:
Ontzettend lief?
Astrid says:
Wat een geweldig mooie brief! Gefeliciteerd met je zoontje. Op naar nog veel goede jaren voor jullie.
Pink it says:
Ahh wat ontzettend lief en mooi geschreven, alvast van harte gefeliciteerd! x
Nicole Orriëns says:
Wat een mooie brief heb je geschreven. Bij dit soort brieven denk ik ook altijd dat je jezelf later dankbaar zult zijn. Want je vergeet heel veel dingen. En zo heb je een blijvend memento van hoe je je nu voelt.
Liset says:
Heel mooi geschreven! Je mag trots zijn op je sterke kereltje, hij doet het allemaal toch maar even!
Lonneke Rempt says:
Wat mooi en ontroerend geschreven. Ik zou eigenlijk ook eens een brief aan mijn dochter willen schrijven. Twee jaar wat een mooie leeftijd! Ik wens jullie alvast een hele fijne en mooie dag!
SofarsoSabine says:
Je mag een trotse mama zijn. Wat een kanjer van een vrouw ben je en zo mooi dat je zo mooi een brief schrijft aan je zoon!
Astrid says:
Wauw wat een lieve brief! En alvast gefeliciteerd met je zoontjes tweede verjaardag :)
Joandi Loes Tholen says:
Wat een geweldig mooie brief! De moederliefde straalt ervan af.