Personal / BODY & SOUL / BUSINESS /
Personal | Heb ik last van een burn-out?
Heb ik een burn-out? Of is mijn balans gewoon te verstoord? Deze vragen stel ik mij de laatste tijd steeds vaker. En ook mijn wederhelft vraagt steeds vaker of het wel goed gaat met me..
Het is het afgelopen jaar zo ontzettend druk geweest op allerlei vlakken (werk, financieel, privé, gezondheid) en ik heb behoorlijk wat tegenslagen gehad. Daar hebben jullie als lezers niets van gemerkt, want bepaalde dingen wil je toch graag privé houden en niet naar buiten gooien. Ik moet daarin echt grenzen trekken, ook voor de privacy van mijn gezin. Ik heb ook lang getwijfeld of ik dit wel moest schrijven..
Ik ben er even helemaal klaar mee
Ik ben een HSP-er, dat wil zeggen dat ik hooggevoelig ben, ik ben heel erg snel overprikkeld in bepaalde situaties en kan dan soms ook (onbedoeld) erg fel uit de hoek komen. Actie-reactie zeg maar. De laatste jaren ging dit eigenlijk ontzettend goed en ik wist er ook goed mee om te gaan, net als met de fibromyalgie. Maar ik merk de laatste tijd dat ik door een reeks tegenslagen het soms even niet meer kan opbrengen om gezellig en vrolijk te doen. Ik ben vaker neerslachtig, extreem vermoeid, maar slaap ontzettend slecht. Ik ben ook een stuk sneller ziek dan ik voorheen was, zo ben ik extreem gevoelig voor ontstekingen en infecties en af en toe heb ik het idee alsof ik woon in het lichaam van een bejaarde. En dat terwijl ik nog in de bloei van mijn leventje sta.
Is het de tijd van het jaar of heb ik last van een burn-out?
Zou het aan het tijd van het jaar liggen? Het is in december natuurlijk altijd heel erg druk op zowel het werk als privé als blog gebied. Volgens mijn man speelt dit al wel een langere tijd en heeft hij een beetje het idee dat ik ‘op’ ben, een soort burn-out. Ik ben prikkelbaar en voel me ontzettend opgejaagd. Hierdoor kom ik soms zo ontzettend lelijk uit de hoek dat ik het pas door heb nadat het kwaad is geschied. Pas wanneer de woorden uit mijn mond zijn gerold, hoor ik pas wat voor toon erachter zit en dat maakt communicatie soms wat lastig.
Hoe doe ik dit met Leia? Merkt zij veel van mijn stemmingswisselingen? Ik hoop het niet! Echt niet! Ik doe echt hard mijn best om zo positief mogelijk te zijn tegenover haar. Dat ben ik haar verplicht als ouder. Dat ik issues heb is mijn probleem en niet het hare. Toch?
Waar is mijn balans gebleven?
Waar is mijn balans gebleven? Waarom ben ik in vredesnaam een dag extra gaan werken in het begin van vorig jaar? Waarom heb ik het niet gewoon op 24 uur gehouden? Het voelde als een verplichting naar mijn collega’s, ik wil ze niet teleurstellen. Maar aan de andere kant; ik mis mijn dochter nu gewoon te veel. En dat gaat dus ook ten koste van mijzelf en mijn gezin. Dat is het me eigenlijk helemaal niet waard.
Ik weet het niet. Echt niet. Ik weet alleen dat ik het vreselijk vind om mij zo lusteloos te voelen, het liefst blijf ik gewoon in bed liggen met de dekens over m’n hoofd getrokken, wachten tot de dag weer voorbij is…Wanneer trek je aan de bel? Want dat is voor mij nog lastig te bepalen.. Ik ben het type dat haar schouders eronder zet en gewoon doorgaat.. Maar eens moet er een grens getrokken worden toch? Voordat die spreekwoordelijke man met de hamer komt? Wanneer doe je dat? Wanneer stap je naar een huisarts?
Nu ben ik wel met hele positieve dingen bezig, dat zijn mijn handvaten en die geven mij kracht. Mijn laatste werkdag is vrijdag en ik heb vandaag een sollicitatiegesprek voor een andere baan met minder uren. Dit zijn natuurlijk hele positieve berichten en ik sta hier dan ook echt positief in. Een burn-out vind ik daarom best een groot woord. Som ben je gewoon eventjes op. Moet je even weer bijtanken. Ik moet wel zeggen dat ik ontzettend bang ben om te falen op het sollicitatiegesprek. De zenuwen gieren echt door mijn lijf omdat het een baan is die ik echt super graag wil! Duimen jullie voor mij vanmiddag om half 4?
Heb jij ook wel eens van die momenten? Is dit een fase?
Afbeelding overwerkte vrouw via shutterstock
Channa says:
Het opgejaagde gevoel, de stemmingswisselingen en vermoeidheid zijn heel herkenbaar, hier bleek hetechter aan mijn schildklier te liggen. Dus misschien eens de dokter bezoeken? In ieder geval succes vanmiddag!
Cassandra says:
Bedankt voor je tip. Ik moet bekennen dat mijn schildklier een jaar geleden nog is getest, zoiets verandert toch niet zo snel? xxx
Christa lindhout says:
Zoals je zegt iedereen heeft wel eens zo fase. Mocht die bij je nieuwe baan niet overgaan moet je zeker aan de bel trekken. Mocht je vakantie uren hebben neem ze lekker op misschien helpt dat.
Ik kan je trouwens de workshops van benazir van harte aanbevelen. maar een goede alternatieve arts bied ook mogelijkheden. Zo loop ik daar ook.
ik heb nu een combinatie van een whiplash met Burnett out verschijnselen. Ja ben ook over de schreef gegegaan en vervolgens verstapt. Herken mijzelf niet terug. Vanacht heeft mijn dochter voor de 3e nacht op rij zitten hoesten en hoesten. Ik ben laaiend geworden. Waarom? Omdat ik kapot ben. Gaar en niet meer kan. Ik ben gelukkig voor 50% ziek gemeld en trek zo mijn bed in. Start wat later. Want ik denk dat ik iedereen opvreet en neer beuk. Gelukkig kan dat met mijn Job. Zelf indelen van de uren.
Cassandra says:
Hier is dat helaas niet echt de mogelijkheid, maar mijn huidige baan stopt per vrijdag dus vakantie uren opnemen is niet echt zinvol meer omdat ik nu met de afwikkeling en overdracht van mijn werkzaamheden bezig ben.
Ik wacht het idd nog even af, helemaal met die nieuwe baan op het oog. Komt vast goed :D
En doe je wel een beetje rustig aan? Heb je ook een partner die je kan ontlasten met de kleine? xx
Linda says:
Het is alsof ik mijn verhaal lees! Ook HSP-er, zelfde klachten en mede door een fysieke zware baan (gehandicaptenzorg) en daardoor dus vaak moe in de bank lig, waardoor ik mij weer schuldig voel tegen over onze dreumes.
Ook gesolliciteerd voor een nieuwe baan..
Heel veel succes. Heb vertrouwen in jezelf tijdens de sollicitatie. Als je weet waar je het voor doet komt het goed!
Volgmama says:
Succes met je sollicitatie. Even lekker een weekend of midweek weg met je gezin wil ook wel eens goed doen.
Anneke says:
Het klinkt me allemaal nogal bekend in de oren, moet ik eerlijk toegeven. Ik stel mezelf de laatste tijd ook al eens de vraag ‘Zou ik niet beter eens naar de huisarts gaan?’, maar net zoals jij blijf ik ook maar verder doen… Mama’s, hè… voor de kinderen ren je asap naar de arts, voor jezelf stel je het dan keihard uit ;)
Ik hoop dat je je snel weer beter mag voelen en ik duim keihard voor je sollicitatiegesprek! Dat je daar heel nerveus voor bent is niet meer dan normaal, hoor ;) Maar you can do it! :*
Cassandra says:
ja is ook zo hoor, voor de kleine meid ga ik idd veel sneller heen dan voor mezelf haha. Nu is het ook allemaal errug hectisch geweest de laatste tijd, dus we wachten nog eventjes af. Het gesprek ging trouwens goed, wel hakkelig door mijn zenuwen haha, nu nog even duimen draaien tot vrijdag hahah