Van gewone moeder naar zorgenmoeder

Stel je voor dat je naar een zwangerschapsduur van 31,1 weken ineens bevalt.. Je bent ineens moeder, moeder van een prematuur.. In deze rubriek vertellen moeders over hun bevalling, de omschakeling naar opeens moeder en geven ze tips aan buitenstaanders. Kirsten (28) doet mee aan deze rubriek omdat ze graag haar verhaal wil delen andere ouders die hetzelfde hebben gemaakt “Ik ging van gewone moeder naar zorgenmoeder” verteld ze oprecht

Hoe verliep je bevalling:
12 juli 2014 was die dag dat ons leven even compleet op de kop werd gezet. We hadden al geen zorgeloze zwangerschap en toen braken ook nog eens mijn vliezen met 30,1 weken zwangerschap tijdens de wedstrijd tussen Nederland-Brazilië. Mijn man maakte nog een grapje dat de baby dolgraag voetbal wilde kijken. Nadat de verloskundige was geweest ben ik met gillende sirenes afgevoerd naar het ziekenhuis hier in de buurt. In het ziekenhuis ben ik verder onderzocht en had ik ineens bloedverlies. Ik kreeg gelijk longrijping en weeënremmers toegediend en werd mij meegedeeld dat ik weer met spoed afgevoerd werd naar Zwolle. In Zwolle heb ik het 8 dagen kunnen rekken met veel valse alarmen tussendoor. 19 juli besloot Jesse dat het genoeg was geweest en zetten de weeën toch door, in het begin had ik het aardig controle.. Tot een uur voor de geboorte.. ik raakte in paniek omdat ik ineens dacht aan zijn klompvoetjes (dit kregen wij te horen met de 20 weken echo), hij lag in stuit en daarbij wist ik niet wat ik kon verwachten omdat hij 9 weken te vroeg zou komen.

Gelukkig hebben ze mij gerust weten te stellen. Om 22.10 uur kreeg ik persdrang terwijl ik nog maar 9 cm ontsluiting had, deze heeft de gynaecoloog weten te rekken naar 10 cm.
Tijdens het persen daalde de hartslag van de kleine, ik werd aan het zuurstof gelegd en de kinderarts werd opgeroepen om klaar te staan. Ondertussen werd er een knip gezet omdat de kleine er toen uit moest. Jesse werd grauw en blauw voor een paar seconde op mijn buik gelegd. De gynaecoloog heeft de navelstreng doorgeknipt en hij werd weggelegd. De kamer stond inmiddels vol met de kinderarts, verpleegkundige van de NICU en nog wat mensen. Na 25 min kwam mijn man in tranen naar mij toe en vertelde dat Jesse niet alleen klompvoeten heeft ook miste hij 4 vingers aan zijn linkerhand en hij heeft op 3 verschillende plekken insnoeringen staan. Dit is ontstaan door amniotic band syndroom. Op dat moment ging er zoveel door mij heen dat het mij niet eens kon schelen wat hij had want hij zag er prachtig uit! Jesse heeft nadat hij opgang is geholpen zelfstandig geademd.

Hoe vond je de omschakeling naar opeens moeder zijn door de vroeggeboorte?
Ik was al moeder van een dochter van 4 jaar maar dit voelde meer van gewone moeder naar zorgenmoeder.

Hoe ben jij omgegaan met de achtbaan van emoties?
In eerste instantie heb ik de emoties weggestopt…ik heb in die periode dat Jesse in het ziekenhuis 1 keer gehuild, dat was toen ik ontslagen werd en naar het Ronald Mc Donald huis ging.  Wij gingen als gezin op automatische piloot door omdat we dat wel moesten. Pas nu krijg ik besef wat er gebeurd is de afgelopen 1,5 jaar.

Hoe vond je het om constant heen en weer te reizen naar het ziekenhuis i.p.v. van je kindje thuis te hebben?
Het was een gepuzzel maar gelukkig kon mijn man het zo regelen met zijn werk dat wij elke dag wel naar Jesse toe konden. Natuurlijk had ik hem liever thuis gehad maar op dat moment was het niet anders en legde ik mij er bij neer.

Wat heeft de vroeggeboorte met je relatie gedaan?
Doordat wij eigenlijk geen tijd hebben gehad om er bij stil te staan wat er allemaal gebeurde op  dat moment is wel een tijdje minder goed gegaan tussen ons. Gelukkig zijn wij hier samen sterker uit gekomen.

Hoe combineer je het gewone gezinsleven met het bezoeken van het ziekenhuis?
Voor Yinthe probeerden wij het gewone gezinsleven zoveel mogelijk door te laten gaan.  Als het mogelijk was betrokken wij haar het verzorgen van Jesse.

Ik was al moeder van een dochter van 4 jaar maar dit voelde meer van gewone moeder naar zorgenmoeder.

 

Hoe heb jij jou andere kindje verteld dat zijn pasgeboren broertje of zusje nog niet mee naar huis mag?
Mijn ouders en schoonouders hebben haar hier op voorbereidt want ik lag voordat Jesse werd geboren al 1 week in het ziekenhuis.

Hoe heb jij het eerste jaar ervaren?
Als ik erop terug kijk vond ik het eerste jaar toch wel hectisch en heftig Jesse heeft een hoop moeten doorstaan zoals vele ziekenhuisafspraken en 2 operaties. Pas nu wordt het eindelijk iets rustiger.

Hoe heb jij de eerste verjaardag gevierd?
Wij hebben zijn verjaardag in een kleine kring gevierd met familie. Voor ons was dit prima en ook voor Jesse want die kon nog niet veel verandering aan.

Keek je uit naar de verjaardag of had je er veel moeite mee?
Het was wel een dag met dubbele gevoelens want ik had die week er voor al herinneringen hoe het dat jaar door voor ging wat er toen allemaal gebeurde. Maar ik was natuurlijk ook blij wat wij dat jaar al allemaal bereikt hebben met hem en als gezin samen.

Hoe vind je dat buitenstaanders zoals familie en vrienden zijn omgegaan en omgaan met de situatie?
Mijn schoonouders en ouders waren op dat moment fantastisch zij hebben mijn dochter en hond super goed opgevangen. Iedereen hielp ons met de kleine dingen zoals eten koken, oppassen op onze dochter als er iets belangrijks was.

Jouw ultieme tip aan andere prematuur moeders:
Geniet van alle momenten met je premature baby. En maak gebruik van de stichting Earlybirds de foto’s waren voor ons echt waardevol!

Jouw ultieme tip aan buitenstaanders:
Vraag of je de ouders kunt helpen door bijv. een maaltijd te koken, of op passen op de oudere kinderen mochten ze die hebben.

Maak deze zin af: Moeder van een prematuur zijn is…