Verwarring en chaos verpakt in het mooiste cadeau

Verwarring en chaos verpakt in het mooiste cadeau, zo omschrijft Tatiana het prematuurouderschap. Bij een zwangerschapsduur van 27.6 weken kwam Esmee, van inmiddels alweer 4 jaar, ter wereld. Op de één of andere manier is ze een beetje vast blijven zitten in de preemie-achtbaan en praat ze er nooit over, tijd om daar verandering in te brengen en het een plekje te geven dus…

Tatiana, 36, ontwerpt graag wenskaarten en is gek op schrijven. Vanaf het moment dat zij zwanger wilde worden met behulp van IVF is zij begonnen met schrijven. Het schrijven heeft zij volgehouden tot na de geboorte en er uiteindelijk een boek van laten uitgeven. “Onze reis door de medische wereld van IVF” kun je hier bestellen voor €19,95. Naast het uitgegeven boek heeft zij zelf ook een blog genaamd Blog&Beauty waar je alles kunt lezen over leuke beauty onderwerpen. Tatiana doet mee aan deze rubriek omdat ze het fijn vindt om erover te schrijven en het haar helpt in de verwerking. Vandaag verteld zij haar verhaal in ‘Verhalen van een preemiemom”

Hoe verliep je bevalling: Van de bevalling zelf weet ik helemaal niets meer, ik was totaal van de wereld. Ik kwam met pre-eclampsie in het ziekenhuis terecht. Met elk uur voelde ik mij slechter en de doktoren waren bang dat het overging tot het HELLP-syndroom. Met een spoed keizersnede hebben ze Esmee op de wereld gebracht.

Hoe vond je de omschakeling naar opeens moeder zijn door de vroeggeboorte? De omschakeling was voor mij heel erg moeilijk. Ik was nog niet klaar om moeder te zijn. Ik genoot nog teveel van het kindje in mijn buik, en daar zat ze goed. En ik wilde haar nog een lange tijd bij me dragen om haar dat te geven wat ze nodig had en om haar te beschermen. De eerste paar dagen kon ik niet bij haar omdat het met mij nog niet goed ging. Het moederschap kon ik dus ook nog niet ervaren.

Hoe ben jij omgegaan met de achtbaan van emoties? Met heel veel schuldgevoel. Pas na een dag of 5 rolden er voor het eerst tranen over mijn wangen. Ik legde mijn hand op het hoofdje van mijn lieve prinsesje. Op dat moment legde zij haar kleine handje er bovenop, alsof ze wilde zeggen: ‘Alles komt wel goed mama!’ Toen begon ik te huilen, dat was voor mij het moment dat ik moeder was geworden.

Hoe vond je het om constant heen en weer te reizen naar het ziekenhuis i.p.v. van je kindje thuis te hebben? De eerste paar dagen lag ik zelf nog in het ziekenhuis, dat was voor mij moeilijk omdat ik op een kamer lag samen met een vrouw die haar kindje gewoon bij zich had terwijl ik het mijne nog nooit had gezien.  Elk moment dat ik kon wilde ik ook bij haar zijn. Het heen en weer reizen is erg vermoeiend en je hebt het gevoel dat je heel veel mist. In de avonduren keek ik vaak op de webcam of ik een glimp kon opvangen van haar en om haar een goede nachtrust te wensen.

Moeder van een prematuur zijn is …. verwarring en chaos verpakt in het mooiste cadeau.

Wat heeft de vroeggeboorte met je relatie gedaan? Het heeft onze relatie sterker gemaakt. Hoe cliché dat ook klinkt. We hadden alleen elkaar en daar was nu iemand bijgekomen die vocht voor haar leven. We hebben heel wat moeilijke tijden gekend en zijn echt niet altijd voorbeeldig geweest naar elkaar toe. Maar de liefde voor elkaar was wel wat ons op de been hield.

Hoe vind je dat buitenstaanders zoals familie en vrienden zijn omgegaan en omgaan met de situatie? Heel goed en precies zoals wij dat wilden. Het was voor hun natuurlijk ook niet makkelijk, voor hun was het ook iets nieuws om mee om te gaan. Ze hebben ook netjes gewacht totdat wij aangaven dat ze konden komen. Het is natuurlijk geen kwestie van ziekenhuis inlopen om de baby te komen bekijken, zo makkelijk ging dat niet. Maar er werd met respect mee omgegaan. Ook in de periode dat ze net thuis was werden wij met rust gelaten om eerst zelf het ouderschap thuis te ontdekken en echt van ons prinsesje te genieten.

Hoe heb jij het eerste jaar ervaren? Als ik daarop terug kijk heb ik haar van achter het glas van afscheiding tussen haar en mij (de couveuse), vervolgens voor de buitenwereld in een glazen stulpje gestopt. Ik wilde haar voor alles en iedereen beschermen, tot het uiterste.

Hoe heb jij de eerste verjaardag gevierd? Haar eerste verjaardag hebben we in een rustige kring gevierd.

Keek je uit naar de verjaardag of had je er veel moeite mee? We hebben samen enorm genoten van die dag.

Jouw ultieme tip aan andere prematuur moeders: Buidelen is erg belangrijk voor zowel het kindje als voor jezelf , probeer te genieten van deze kleine momenten. Leg ze vast op foto of video. Pak waar het kan de zorg op je kindje over van de verzorgers. Ze vragen je er niet altijd om, maar zelf aangeven kan altijd. Ik wilde zoveel mogelijk zelf doen, zoals het verschonen van de luier, of het wegen of in bad doen.

Jouw ultieme tip aan buitenstaanders: Ga voorzichtig met de situatie om. Probeer het niet mooier voor te schrijven dan het is. Je kunt beter een vraag teveel stellen dan een verkeerde uitspraak doen die wij nooit zullen vergeten.