Andrea | Dag Sinterklaasje, Daahaag, toedeloetjes!
Dag Sinterklaasje, daahaaag! Altijd mooi, die maand december! Ook altijd druk. Alsof we met allemaal denken: nog even snel alles in die laatste maand van het jaar drukken! Gewoon omdat het kan. Vandaag opperde iemand om Sinterklaas eind oktober of begin november te vieren. Ja, waarom eigenlijk niet? Hebben we in december lekker rustig de tijd voor alle kerstborrels, kerstvieringen van school en mogen we de hele maand de kerstboom neerzetten! Ik stem voor!
DAG SINTERKLAASJE, DAAHAAAG, TOEDELOETJES!
Maar goed, Sinterklaas is inmiddels weer onderweg naar Spanje, of Turkije. Ik vind de Goedheiligman echt een toppertje maar 5 december is ook wel zijn uiterste houdbaarheidsdatum, als het aan mij ligt. De kids ontploffen nog net niet zeg maar! Ik stel me zo voor dat ze zich na het nuttigen van 2 flessen cola en 3 zakken snoep ongeveer hetzelfde moeten voelen. HYPER! Dat zijn de momenten dat ik denk: Sint, best vriend, opgeMIJTERD!!!!!! Dag Sinterklaasje!
Gelukkig hebben ze weinig meegekregen van de hele pietendiscussie. Uiteraard werd er her en der wel iets opgevangen maar ik heb er nauwelijks vragen over gehad. Wel besloot ik, na weer een hele “show” op Facebook bij mijn jongste eens te peilen wat hij nu eigenlijk vond van de “nieuwe Pieten”. Welke bedoel je zei hij, de niet zwarte? Ja, die ja, die roze en………..voor ik mijn zin afmaakte kreeg ik al antwoord: “oh mam, die vind ik wel grappig”. Oké, einde Pietendiscussie in mijn huis (hoewel ik hier uiteraard wel zelf een mening over heb). Het hoofddoel is voor mij toch wel het plezier van de kids en blijkhaar hebben ze dat! Perfect! En door……….
Santa en Rudolph
Vanuit onze Mijter-man vliegen we eigenlijk direct door naar de andere witte baardmans. De man waar mijn kinderen overigens totaal niet “in geloven”! Mam, de kerstman, pff die bestaat toch helemaal niet? Die en die uit mijn klas geloofd dat, stom of niet? Euhm, ik geloof dat jij wel in Sinterklaas geloofd en hij zegt dat de Sint niet bestaat, dus tja, wat is stom? Ieder zijn ding. Een kort moment zie ik een bedenkelijk gezicht maar dan is er al snel een oplossing: “ Ja das waar mam, sommige kindjes in de klas geloven ook niet in God en ikke wel”! Heerlijk hè, probleem 2 ook alweer opgelost. We gaan lekker!
SCHULDGEVOEL!
Maar ergens begint bij mij dat stemmetje op te komen; je houd ze keihard voor de gek! Hoe zouden ze reageren als ze horen dat wij als ouders massaal het grote boek van Sinterklaas (of van zijn collega Santa) zelf invullen en met onze mijter en staf ( of onze “Rudolph’s) vol stress de Bart Smit bestormen?
Ik kan me er echt niets meer van herinneren, hoe ik reageerde. Wellicht heeft het geen enorme impact op me gehad. Wel weet ik dat ik ooit opgesloten werd in het verfkwastenhok in groep 2 en ik nog urenlang na zat te snikken in de klas, DAT had blijkbaar impact, maar dat terzijde!! Ik heb de kids voorzichtig gepeild; jongens, maakt het jullie eigenlijk uit of Sinterklaas nu wel of niet bestaat? De jongste dacht nog even na terwijl de oudste antwoordde met: “nee joh mam, als we maar cadeautjes krijgen boeit het mij niet wie ze heeft gegeven”. Heerlijk kind, helemaal het mijne! Hupsakee, schuldgevoel ebt langzaamaan weg!
En zo kunnen we nog zoveel leren van onze kinderen. Ze maken de meest GROTE discussies kleiner en helaas dan wel weer de kleinere heel groot! ( Hij heeft 3 pepernoten meer dat is niet eeeeheeeheeeeerlijk). Maar at the end is het gewoon zo; of iets nu wel of niet waar is, of iemand nu wel of niet geloofd in God, Allah of wie dan ook. Laat ze in hun waarde! En ja natuurlijk snap ik dat dat soms lastig is omdat je zelf zo stellig bent in wat jij wel of niet “geloofd” maar laten we onze kinderen als voorbeeld nemen en besluiten dat we onze eigen visie mogen hebben, deze mogen delen maar zonder er een te grote discussie van te maken.
Lijkt me alvast een goed voornemen voor komend jaar!