Ik voelde me na een week pas moeder

Stel je voor dat je naar een zwangerschapsduur van 29,3 weken ineens bevalt.. Je bent ineens moeder, moeder van een prematuur.. In deze rubriek vertellen moeders over hun bevalling, de omschakeling naar opeens moeder en geven ze tips aan buitenstaanders. Stefanie (27) doet mee aan deze rubriek omdat ze graag haar verhaal wil delen andere ouders die hetzelfde hebben gemaakt, maar ook aan ouders die eigenlijk geen idee hebben en benieuwd zijn hoe je deze situatie ervaart. “Ik voelde me na een week pas moeder” verteld ze oprecht

Hoe verliep je bevalling: Mijn  bevalling zelf verliep vrij soepel, maar ik ben 1,5 dag opgenomen geweest met erge weeën en 8 cm ontsluiting (thuis)

Hoe vond je de omschakeling naar opeens moeder zijn door de vroeggeboorte? Ik voelde me na een week pas moeder en dit vond ik heel erg moeilijk.

Hoe ben jij omgegaan met de achtbaan van emoties?  Heel slecht, ik was echt een emotioneel wrak. Na een  thema avond van de VOC, ben ik hulp gaan zoeken bij een psycholoog en heb ik 2x EMDR therapie gevolgd. Nu ben ik nog bezig met een training om mij zekerder te voelen en meer zelfvertrouwen terug te krijgen.

Hoe vond je het om constant heen en weer te reizen naar het ziekenhuis i.p.v. van je kindje thuis te hebben? Het was best pittig, omdat mijn vriend overdag aan het werk was en mijn auto kapot. Dus was ik niet in de gelegenheid om de eerste weken zelfstandig te gaan. Wij konden dus alleen ’s avonds samen gaan en dat voelde toch wel een beetje als een schuldgevoel dat zij overdag ‘alleen’ was.

Ik voelde me na een week pas moeder

Wat heeft de vroeggeboorte met je relatie gedaan? Die heeft ook een flinke klap gehad. Soms leefden we echt langs elkaar heen en zijn dan ook serieus bezig om dat helemaal terug te vinden en te behouden. We zijn er wel altijd voor elkaar geweest, alleen soms werd de ander een beetje ‘vergeten’.

Hoe vind je dat buitenstaanders zoals familie en vrienden zijn omgegaan en omgaan met de situatie? Toen onze dochter in het ziekenhuis lag, was er alle respect en steun van vrienden en familie, maar ik merk wel dat, nu het goed gaat, erg veel mensen denken: het gaat nu toch goed en het verleden is geweest, richt je op de toekomst. En dat is soms heel moeilijk om mee om te gaan.

Jouw ultieme tip aan andere prematuur moeders: Doe waar jij jezelf goed bij voelt en luister  naar je hart en gevoel. Zoek hulp wanneer het even niet lekker gaat, je bent echt niet alleen daarin!

Jouw ultieme tip aan buitenstaanders:  Lees op internet, de VOC of Kleine kanjers, zijn hele goede websites die ook buitenstaanders kunnen begrijpen en waardoor je de ouders goed kunt leren begrijpen. Maar vooral: denk niet dat wanneer het eventjes goed gaat met de baby, alles gelijk goed gaat. Na een lange tijd is dit nog steeds lastig voor de ouders.

Moeder van een prematuur zijn is…. Een van de grootste wonderen die er bestaat. Zo’n klein en kwetsbaar mensje zien uitgroeien tot een vrolijke peuter (in mijn geval nu) is onbegrijpelijk soms.