Meisje van 9: “Ik ben te dik” – Wait, what?!

Er was eens een meisje van 9, een héél mooi, knap, lief meisje van 9. Dit meisje zei tegen mij: “Ik ben dik”. Wait? What? Zei ze dat nou écht? Met haar moeder heb ik overlegd dat ik dit mag schrijven, mits ik haar naam niet noem. Dat respecteer ik natuurlijk, dus dit mooie, knappe lieve meisje noemen we in dit stuk Miep, dat schrijf wat makkelijker.

We waren gezellig bij Miep en haar moeder op de koffie. Miep ken ik al sinds ze een jaar of drie is en sindsdien zijn we dikke vriendinnen. Het laatste jaar zie ik haar veranderen. Ze wordt zelfstandig, krijgt al een beetje taille en wordt nóg knapper dan ze al was. Ik liep achter haar toen ik tegen haar moeder zei: “Wat krijgt Miepje al een mooie taille. Ze ziet er echt goed uit!” Waarop ze zich omdraait en roept: “Nee, ik ben dik!” Ik wist oprecht niet wat ik hoorde. Maar tegelijkertijd herkende ik mezelf in dit meisje van 9.

Trip down memory lane – ik als meisje van 9

Als ik foto’s van mezelf terugkijk van die leeftijd, had ik ongeveer hetzelfde figuur, misschien iets voller. Ik vond mijzelf toen ook te dik. Dat was natuurlijk helemaal niet zo, maar dat wilde ik destijds helemaal niet horen. 

Net zoals Miepje dat nu ook niet wil horen. Maar hoe kómt ze in godesnaam bij? Ze ziet er echt fantastisch uit, maar ze is nog een kind. Een meisje van 9 die lekker buiten moet spelen, zich voorál geen zorgen moet maken om haar gewicht.

Haar moeder legde mij uit hoe dit komt

Miepje is veel te vroeg geboren en heeft daardoor nog regelmatig controles bij de kinderarts. De laatste controle was twee jaar geleden en in de afgelopen weken heeft ze opnieuw een controle gehad voor de 9-jarigen. Miepje heeft tot haar laatste controles altijd ruim onder het gemiddelde gewicht  gezeten. In de afgelopen twee jaar is ze naar de bovengrens gegroeid, hartstikke goed voor een meisje van 9 met haar geschiedenis. De arts is daar blijkbaar iets té duidelijk in geweest, gezien ze dit heeft onthouden en naar een wat negatievere reactie heeft omgebogen.

Spiegeltje spiegeltje aan de wand…

Dit meisje is de knapste, liefste van het hele land. Maar in plaats van dat ze in de spiegel kijkt hoe mooi ze is, wordt haar door deze arts geleerd op de weegschaal naar de cijfertjes te kijken, sterker nog: ze wordt hierop beoordeeld en beoordeelt daarom zichzelf hierop. En de weegschaal zegt dat ze bovengemiddeld veel weegt, dus: ze is dik.

Wáárom lieve mensen, wáárom leren we dit onze kinderen? Waarom leren we onze kinderen niet dat ze zichzelf moeten voelen? Dat ze in de spiegel kunnen kijken en tevreden mogen zijn met wat ze zien. Dat ze zichzelf voelen en wéten dat ze gezond zijn.

 

Lief Miepje,

Ik hoop dat je mama je dit laat lezen. Want weet je, lief meisje? Ooit wordt je net zo oud als ik (en nog véél ouder). Ik hoop dat je dan nog steeds mijn grote kleine vriendinnetje wilt zijn. Tegen die tijd maakt het je niet meer uit en het liefst leerde ik je dat nu al. Want je bent een prachtig, knap, lief meisje. En je bent gezond en zit lekker in je vel. En je bent altijd mooi, het maakt nooit uit wat die stomme weegschaal aangeeft. Je hoeft niet veel van me aan te nemen, maar ik hoop dat je dit wel wilt aannemen. 

Ik hou van je! XXX

20 thoughts on “Meisje van 9: “Ik ben te dik” – Wait, what?!

  • We hadden het aan de telefoon er al over, de arme meid. Ik hoop echt dat ze snel over dit heen komt, want ieder kind is prachtig, mooi en uniek op zijn of haar eigen manier. Mooi meisje ❤️ Liefdevolle blog

  • Pfoe bij mij was het tegen over gestelde ik ben en was nog steeds heel mager ik werd daar door gepest er werd op de middelbare school verspreid dat ik anorexia had terwijl ik veel te vroeg geboren ben maar 743 gram en 31 cm ik nooit snel aankom
    Nu al 2 jaar in een ernstige depressie ik viel af snel en best veel ik woog nog 39 kilo voor een meisje van 20 niet goed door anti depressiva kwam ik aan en weeg ik nu 43 kilo het voelt verschrikkelijk om de controle kwijt te raken door alle kritiek wat mensen geven en het negatieve wat ze allemaal hebben gezegd kan ik niks positiefs meer geloven hoe lief het ook bedoeld is

    Ik heb veel mee gemaakt in 20 jaar dingen die je niet wilt en mee maken maar toch gebeurd zijn
    Door iets wat je als meisje nooit hoopt mee te maken ben ik 12 jaar geleden in een klap alle controle kwijt geraakt en nooit een positief zelfbeeld ontwikkeld

    Wat ik hiermee wil zeggen iedereen goed zo als hij of zij is niemand is het zelfde als mensen zich focussen op het positieve van mensen zou deze nu vreselijke wereld zoveel mooier zijn

    Liefs

  • Te dik…. ik vind dat zowel artsen als consultatiebureau etc. hier meer op moeten letten… Vaak hoor ik van jonge kinderen ik ben dik ook vriendjes van mijn dochtertje krijgen dat te horen. Terwijl ze in mijn ogen er mooi en gezond uitzien. Je kan hier schade mee aanrichten. Goed dat je dit deelt!

  • Bianca Ronday says:

    Een mooie liefdevolle blog post en ook een goede waarschuwing. De kinderen worden op vele vlakke steeds vroeger volwassen en ook met dit soort gedachten. Het meisje is mooi, maar ziet het helaas niet zo. Goed dat je het met de moeder hebt besproken en er nu aandacht aan wijdt.

  • Lief dat je haar een hart onder de riem wilt steken. Echt apart dat kinderen de gekste dingen onthouden en dat dat negatief omdraaien. Hopelijk zet ze dit snel van haar af.

  • Wat een mooie blog, maar vooral een mooie en belangrijke boodschap. Kinderen zijn erg gevoelig. Wij, volwassenen, moeten echt oppassen wat we en niet zeggen tegen kinderen, maar heel goed dat je dit onder de aandacht brengt inz ulke mooie woorden.

  • Meisjes zijn zo gevoelig, en helemaal het uiterlijk staat helaas zo onder een vergrootglas. Mijn meiden zitten allebei behoorlijk onder het gemiddelde, en toch heeft die van 10 het steeds over spekbenen en een dikke buik. Eng.

  • Vanuit het hart geschreven. Ik was vroeger toen ik klein was ook te dik, alleen had dit een reden. Uiteindelijk gaat het niet om hoe je er uit ziet, zolang jij gelukkig met jezelf bent en gezond bent dan is het goed! Ik denk dat het ook erg belangrijk is om dit aan onze kinderen mee te geven… maatje 34 zoals alle topmodellen hebben, dat lijkt me niet echt gezond ;)

  • Die arts had het indd wel heel wat subtieler mogen zeggen. Echt heel erg dat ze dat heeft moeten horen. Zij zou moeten spelen en zeker niet met haar gewicht bezig zijn

  • Artsen kunnen dingen soms niet zo tactvol brengen! Hopelijk kan ‘Miepje’ snel ook zelf zien hoe mooi ze is! Als ik die moeder was zou ik dit zeker even terugkoppelen naar de arts. Wie weet kan hij haar uitleggen hoe hij dit heeft bedoeld. Alleen hij kan zijn woorden terugnemen…

  • Joyce schutte says:

    Zo herkenbaar. Mijn zoontje van 9 is door medicatiegebruik erg aangekomen in gewicht de laatste 4 jaar. Hij zat op een gegeven moment boven de zogenaamde obitaslijn. Terwijl hij helemaal niet zo dik lijkt. Nu het laatste jaar is hij stabiel, maar hij hoort alleen bij de arts de woorden maar van je gewicht is te hoog voor je leeftijd. Het is zo vreselijk zielig. Hij snoept zelden, zelfs bij vriendjes thuis wil hij geen snoep. Helaas wordt hij ook gepest en wordt er op school weinig aan gedaan. Het is zogenaamd “jongensgedrag”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.