Personal /
Personal | Op visite bij de kaakchirurg
Ik ging gezellig op visite bij de kaakchirurg afgelopen vrijdag. Ja voor de kerstdagen inderdaad. Het perfecte dieet toch?!
Het begon een paar weken terug met een wat dikker wordende mond, maar er snel begon het pijn te doen. Ach dat is die ellendige laatste verstandskies. Dat gaat wel over met een paar dagen… Niet dus.. na 1,5 week was ik het gewoon zat en maakte ik eindelijk een afspraak bij de gevreesde tandarts. Gevreesd? Ja gevreesd, want ik schijt een miljoen kleuren stront voor de tandarts. Waarom? Geen idee, want die man die mijn tandarts is, is een onwijs lieve oude man die mij altijd aan het lachen maakt.
Horizontaal groeiende verstandskies
Maar het werd al gauw duidelijk dat ik een ontsteking had in mijn mond en dat mijn laatste verstandskies er zin in had om horizontaal te groeien in plaats van omhoog. Dat wordt een ritje kaakchirurg mevrouw. Say what? Kaakchirurg? Moet dat echt?
Ik heb uiteraard meteen maar gebeld, de eerste de beste afspraak die ik kon krijgen was vrijdag 23 december. Nooooooo, niet vlak voor de kerst!! Maar ja, je hebt pijn in je smoelwerk, dus je moet wel. Ik heb nog andere ziekenhuizen geprobeerd voor een afspraak eerder, maar het mocht niet baten. Toe maar dan! Scheelt me ook weer eigen risico want die is voor dit jaar toch al op.
Bekken trekken D-Day, op visite bij de kaakchirurg
Nou vrijdag was het dus D-Day en ik was nog nerveuzer dan bij mijn bevalling. In het ziekenhuis zelf was ik uiteindelijk zo gestressed dat ik bijna zat te huilen. Ik sprak mezelf nog toe; doe es normaal Cas, je bent een volwassen vrouw, je hebt zelfs een horror bevalling overwonnen dus dit moet appeltje eitje zijn.
Mevrouw Pater? Nou daar ging ik dan, lijk bleek met een lieve jonge dame mee het hokje in waar het allemaal zou gaan gebeuren. Laat ze me alsjeblieft volledig plat spuiten voor ik neerval. Die spuiten verdoving, wat een vriendjes ben ik daar mee geweest. Helaas werkte die niet zo goed door de ontsteking in mijn mond dus werd er nog even extra bij gespoten. In totaal 5 keer, je kunt dus wel raden dat toen ik naar buiten liep, ik een half verlamde kop had.
Ik ben overigens wel blij dat ze een doek over je kop heen gooien, want ik had niet willen zien hoe ze aan het wrikken en roppen waren. Al met al heeft alles misschien een kwartiertje geduurd. En dan kom je omhoog uit de stoel, krijg je een zak met ijs en de welbekende kies met mijn laatste beetje verstand mee als een souveniertje in een lege spuit. En sta je weer buiten. Mega te trillen op mijn benen. Ontlading. 1 stap, 2 stappen, 3 stappen, oke ik ga even zitten. Oke het gaat wel weer, 1 stap, 2 stappen, 3 stappen, en toch maar weer even zitten.
Nog even langs de apotheek voor een flinke dosis ibuprofen en we kunnen weer door naar huis. Voorbereidingen doen voor de feestdagen.. Je weet wel smoothies maken omdat een fatsoenlijke maaltijd er de eerste dagen nog niet in zit. Nou dat valt dus reuze mee. Oke echt een goede maaltijd heb ik de hele dag niet gehad, maar ‘s avonds heb ik toch een portie carpaccio weten weg te werken met een soepje. Die man van mij is gewoon de beste dat hij daaraan heeft gedacht. Omdat ik braaf heb gekoeld met ijs is mijn wang lang zo dik niet meer en voel ik me eigenlijk best goed. Ja het is broos, gevoelig en ik heb een bloed smaak in mijn mond, maar de ibu helpt me prima de dagen door. En dat kwijlen moeten ze hier maar even voor lief nemen toch?
Fijne feestdagen lieve schatten! Eet maar een extra stuk vlees, gewoon omdat het kan en omdat je het moet voor mij omdat ik hem waarschijnlijk moet missen haha!