Samen spelen, is het een “moet” ?
Samen spelen iets wat ik zelf al snel zei. Maar wat als je kind niet samen wil spelen maar gewoon zijn eigen spel wil spelen? Mag hij dan nee zeggen? Worden zijn grenzen dan gerespecteerd?
Ik ben een kok!
In de wachtkamer van de kinderarts staat een speelkeuken. Senn ziet deze en wil direct gaan koken. Ik ben een kok! Ik kan er zo van genieten om hem zo bezig te zien. Hij gaat helemaal op in zijn eigen spel. Senn is daarin vooral erg vindingrijk. Na ongeveer vijf minuten komt er een jongetje de wachtkamer binnen. Deze wil ook met het keukentje spelen. Senn komt in opstand, hij wil niet samen spelen en maakt dit ook kenbaar, ik ben hier aan het spelen. Ik wil niet meteen ingrijpen, maar weet ook dat Senn in zulke situaties pittig kan reageren. Senn gebaart en zegt heel duidelijk stop hou op! Met een boos gebaar van afgelopen erbij. Ik benadruk naar het jongetje dat Senn niet wil samen spelen.
Samen spelen hoort?
Zijn moeder reageert daarop naar Senn toe. Al het speelgoed hier is voor alle kindjes samen. Ondertussen wordt Senn steeds bozer. Het jongetje zit in zijn ruimte en komt steeds dichterbij. Ik benadruk nogmaals dat mijn kind dit niet wil. In de hoop dat de moeder ingrijpt. Wederom zegt ze samen spelen tegen beide heren. Senn wordt niet gehoord, maar ook ik als moeder wordt niet gehoord. Ik vind het dan zo lastig. Want ja het speelgoed is van alles kindjes samen die er komen. Maar aan de andere kant ligt er meer dan genoeg. Senn was daar toch echt als eerste aan het spelen.
Over zijn grenzen heen
Het jongetje komt nog dichterbij. Senn beantwoord dit door een flinke duw te geven, gevolgd door gehuil van het jongetje. Ik vraag aan Senn waarom hij dit deed. Hij niet luisteren roept Senn boos. Hij heeft gelijk….Mijn bijna 4 jarige jongen heeft gelijk, mocht hij duwen? Nee. Maar hoe moet je als vierjarige je anders duidelijk maken als er je dingen worden opgedrongen. Waarvan je heel duidelijk aangeeft dit niet te willen. Hij gaf heel duidelijk zijn grens aan. Als er iemand over mijn grens heen gaat wordt ik ook boos en opstandig, raak geïrriteerd.
Behoefte aan zijn eigen ruimte.
We lopen er steeds vaker tegenaan. Mijn kind heeft behoefte aan zijn eigen ruimte. Hij vind het gewoon niet fijn als vreemde kindjes heel dichtbij komen. Maar regelmatig wordt hem het samen spelen opgedrongen. Waarom zou hij moeten samen spelen? Waarom worden de grenzen van een kind veel minder gerespecteerd als onze eigen grenzen? Waarom moet een kind alles maar goed vinden?
Gelukkig werd Senn snel binnen geroepen. Op deze manier konden we “ontsnappen” aan deze situatie.
Wat vinden jullie, moet jou kind altijd maar samen spelen en samen delen? Of is er ook ruimte voor hun eigen ruimte?
Joyce says:
Ik gruwel van het ‘samen delen, samen spelen’ geneuzel, omdat dit vaak uitkomt op: degene die de grootste bek heeft krijgt het speeltje.
Als ze samen willen spelen, prima, maar dat betekent niet dat mijn kinderen hun speelgoed onmiddellijk moeten afgeven zodat een ander kindje er alleen mee kan spelen.
Ik ga toch ook niet bij vreemden mensen aan de tafel zitten in een restaurant zodat we gezellig samen kunnen eten?
Nancy van Bommel says:
een reactie naar mn hart, ik ben het hier volledig mee eens :)