Nancy | Sinterklaasfeest voor dove en slechthorende kinderen
Dove zwarte pieten, ci dragende pieten maar vooral gebarende pieten… Op dit moment wordt er druk gewerkt aan het organiseren van een Sinterklaasfeest voor dove en slechthorende kinderen. Een grote droom van onze lieve gastblogger Nancy…
De Droom; Een Sinterklaasfeest voor dove en slechthorende kinderen
Vorige jaar was het een droom van mij om een sinterklaasfeest voor dove en slechthorende kinderen te organiseren. Een feest waarbij ze kind zouden kunnen zijn en geen frustraties zouden voelen doordat ze de sint en pieten niet zouden kunnen horen. Vorig jaar is het ons (ik en 5 andere moeders) gelukt een geweldig feest te organiseren voor deze doelgroep. Wat een herkenning was er bij de kinderen. Dove zwarte pieten, ci dragende pieten maar vooral gebarende pieten.
Koppen bij elkaar steken
Ook voor dit jaar wilde we het weer graag doen. We waren al aan het brainstormen toen we vernamen dat stichting Oorigineel (www.oorigineel.nl) ook een feest zou gaan organiseren. Omdat ik (en mijn partner in crime) zelf deze stichting geweldig vind en een warm hart toedraag hebben wij besloten om er zelf geen te gaan organiseren dit jaar maar onze “koppen” bij elkaar te steken. Het gaat ook dit jaar weer een geweldig feest worden en ik heb er dan zelf al heel veel zin in.
De uitdaging: zo weinig mogelijk kosten maken
Ook nu is het weer een uitdaging om met zo min mogelijke kosten een compleet feest te organiseren. Dit omdat dan de kosten per bezoeker zo beperkt mogelijk te houden zodat het voor iedereen toegankelijk is. Alles lijkt erop dat dit gaat lukken en dat er ook dit jaar weer een geweldige viering komt.
Deze droom kis voortgekomen uit de frustratie die ik destijds bij onze oudste zag. De intocht van Sinterklaas en zijn pieten in ons dorp is voor hem qua horen gewoon niet te volgen. Zien, doen ze vaak door de drukte ook niet veel, dus is er gewoon weinig aan. Toch gaan we elk jaar erheen, want de sfeer, de spanning maakt het ook leuk. Daarbij maken we het zelf wel gezellig. Daarna kun je er altijd voor kiezen om nog mee te gaan naar het gemeenschapshuis, dit slaan we over. Al zitten we er dit jaar over te denken om het toch eens te proberen. Ik vond (en met mij dus ook andere ouders) dat er een viering voor deze doelgroep in de omgeving moest zijn.
Hyper door de sint
Wat kijken we er al weer naar uit, naar dé dag. De dag van herkenning, de dag dat je zelf niet hoeft te ondersteunen bij de communicatie, de dag van glunderende oogjes en verwondering. Onze mannen weten nog van niks en zullen we ook nog niks vertellen tot de dag zelf. Zo blijft het voor hun (en ons) te handelen.