Vriendschap als je moeder wordt
Vriendschap als je moeder wordt.. Het lijkt soms alsof vriendschappen en moeder zijn niet samengaan op de één of andere manier. Wat er met vriendschap gebeurt wanneer je moeder wordt vind ik uitermate bijzonder. Waarom? Lees mijn persoonlijke verhaal en laat mij het je uitleggen:
Vriendschap als je moeder wordt…
Vriendschap is een illusie… Oké, I know, dit klinkt nogal verbitterd maar helaas is dit wel de waarheid. Sinds de bevalling van Leia ben ik naar mijn idee veel vriendschappen kwijt geraakt. Mensen waarvan ik serieus had verwacht dat zij wel op kraamvisite zouden komen of in elk geval een keer zouden langskomen of appen kwamen nooit opdagen en lieten totaal niets horen. Waar zij in mijn zwangerschap zo blij voor ons waren, waren ze na de zwangerschap nergens meer te bekennen. Leia is inmiddels 1,5 jaar en er zijn zat ‘vrienden’ die haar nog nooit hebben gezien. Waarom? Dat is iets wat ik mij serieus echt afvraag…
Naast mama, nog steeds Cassandra
Ik ben dan wel (als eerste) moeder geworden, heb andere verantwoordelijkheden erbij gekregen en ben misschien niet meer zo makkelijk bereikbaar als eerder. Maar alsnog ben ik nog steeds dezelfde gekke Cassandra als voor ik moeder werd. Ik heb nog steeds dat zelfde luisterende oor, ik heb nog steeds dat ene steekje loszitten en ik zet mij nog steeds in voor mijn vriendschappen.
Waarom andersom dan niet?
Ik snap echt wel dat wanneer je zelf nog kindloos bent, je er niet op zit te wachten om het constant over kinderen te hebben, maar dat is iets wat ik zelf ook niet altijd wil. Natuurlijk draait mijn hele wereld om Leia, maar zo nu en dan wil ik het ook graag lekker doelloos over de laatste roddels hebben, weten hoe je studie/baan verloopt en of je die leuke kerel al aan de haak hebt geslagen.. Ik ben niet alleen een moeder, ik ben ook een vrouw die net als jij houdt van winkelen, borrelen en kletsen.
Eerlijkheid duurt het langst
Nee je hoeft niet dagelijks of wekelijks op de thee/fris/borrel te komen en nee je hoeft mij niet te overspoelen met appjes, maar mij volledig negeren sinds ik moeder ben, na het herhaaldelijk sturen van appjes vanaf mijn kant vind ik wel onbeschoft. Wees dan gewoon straight to the point en zeg daaaag Cassandra, ik kan het niet ‘handelen’ dat jij nu moeder bent. Even goede vrienden hoor.
Wat ik dan wel weer heel erg bijzonder vind is dat er ook mensen zijn geweest die mij ontzettend hebben verbaast. Mensen waar ik eerder nooit echt super veel contact mee had, ontzettend bezorgd om ons waren na de bevalling, ook regelmatig appjes stuurden (en sturen) om te kijken hoe het gaat en zelfs de moeite nemen om langs te komen ondanks dat we verder weg wonen. Vrienden die ons op mijn verjaardag verrassen met een extraatje voor Leia bijvoorbeeld. Dat vind ik gewoon lief en dat waardeer ik enorm!
Ilse van Kreanimo says:
Oei, ja – herkenning!
Ik vind dat ook vreemd!
Ze zullen het pas begrijpen als ze zelf kinderen hebben, vrees ik… ;)
Cassandra says:
Ja dat vrees ik ook, jammer is dat
Merel says:
Ben het eens met ilse. Veel van hen zullen pas begrip hebben als ze zelf in de situatie zitten. Ik heb geaccepteerd dat bepaalde vriendinnen nauwelijks interesse tonen in de kinderen, vind het jammer maar ze begrijpen het waarschijnlijk niet. Heeft wel tien jaar nodig gehad om het zo naast me neer te kunnen leggen trouwens ?
Cassandra says:
Ben ik het ook mee eens hoor. Maar vind het wel jammer ?
Bregje says:
Ik heb dankzij het moederschap juist meer vriendschappen opgedaan, echt heel fijn! Het klopt wel wat de dames hierboven zeggen, dat degenen zonder kinderen niet altijd snappen hoe je leven veranderd is. Soms komen ze vanzelf weer op je pad, soms niet.
Manon van L says:
Heel herkenbaar en ik verbaas me er ook nog steeds over.
Nu bij de tweede zie ik onze vriendenkring wel weer iets vaker, maar wij zijn nog steeds de enigsten met kids. En dat maakt het soms wel lastig. Ze houden geen rekenig ermee en dat maakt het niet makkelijker.
En als ik kijk naar mijn directe vriendinnen….heel weinig meiden zijn er over waar ik oprecht van kan zeggen dat het echte vriendinnen zijn.
Michelle says:
Jaaaaaa, dit is zo waar! Waar halen ze ook het lef vandaan vraag ik me dan serieus af?! Tijdens de zwangerschap doen alsof het allemaal zo leuk is voor ons om vervolgens aan radiostilte te doen.
Aan de andere kant, door m’n kind weet ik wel heel goed aan wie ik mijn kostbare tijd wel wil besteden en aan welke mensen ik dus veel minder waarde ben gaan hechten.
xoxo,
Michelle.
haia says:
Ik heb dan wel niet veel vriendinnen maar heb ze allemaal behouden, gelukkig maar. Vind het heel straf dat je vriendinnen niet meer komen opdagen. Wegens verhuis wel veel vriendschappen verloren maar ook nieuwe vriendschappen gekregen en die vonden het reuze fijn om ons een bezoekje te brengen.