Personal /
Autistische trekjes: heeft iedereen die niet een beetje?
Ondanks dat ik weet dat er absoluut niet te spotten valt met autisme, wil ik graag een paar autistische trekjes van mezelf aan jullie voorleggen. Een begin hiervoor heb ik al gemaakt op mijn eigen blogsite. Nee, ik heb niet het medische stempel ‘autist’, maar soms krijg ik hem wel thuis. Manlief vindt het práchtig om mee te spotten, maar voor mij is het heus niet allemaal grappig… Oké, soms wel.
Allereerst heb ik altijd geleerd mijn afspraken en beloftes na te komen (paps en mams: bedankt daarvoor!). Ik blijf erbij dat dat niet zo gek is, ondanks dat ik steeds meer mensen om me heen zie die dat allemaal niet zo nauw nemen. Ik word er gék van! Mensen die te laat komen, die afspraken en beloftes niet nakomen. Nou zullen de meesten het erover eens zijn dat dit niet erg netjes is, maar zich er overheen kunnen zetten. Kijk… En dát kan ik dus niet zo goed. Dié mensen zouden soms iets meer autistische trekjes moeten hebben. Zeg maar, die hoeveelheid waar ik er teveel van heb.
En op het moment dat je met moeders en zus op vakantie op Curaçao bent en verwácht dat mensen te laat komen en dié mensen komen dan op tijd… Gek word ik ervan! We kunnen concluderen dat ik er dus eigenlijk niet zo goed mee om kan gaan als situaties anders lopen dan ik van tevoren bedacht/verwacht had.
Die autistische trekjes zijn onder andere de reden waarom ik zo’n hekel heb aan reizen met het openbaar vervoer. Je kunt er niks van op aan dat dát goed gaat en áls het dan een keer volgens schema verloopt, verwacht je dát weer niet. Heerlijk hè, die hersenspinsels.
De afgelopen jaren (zeg maar, ná mijn puberteit) heb ik absoluut geleerd hier beter mee om te gaan. Ik kan zaken veel beter loslaten, als het buiten mijn macht ligt.
File? Tractor voor me midden in de spits? Tja, ik kan er écht niks aan doen. Zoonlief die je net in de auto wilt zetten en zich dan nog even helemaal onderpoept? Gauw weer terug naar binnen en minder druk maken om de tijd die wegtikt. Je hebt nou eenmaal maar zoveel minuten in een dag en je hebt veel meer tijd over als je je minder druk maakt om dingen waar je tóch niets aan kunt doen.
Goed hè!
Wat zou jij jouw autistische trekjes kunnen noemen???
NB: Dit stuk is met een knipoog geschreven en absoluut niet bedoeld om eventuele autistische lezers te beledigen. (Eigenlijk vooral om een beetje met mezelf te spotten ;-) .)
Josan says:
Relativeren komt met de jaren.
Cassandra says:
Hahah herkenbaar! Ik heb deze trekjes ook, maar tegenwoordig kan ik al wel veel beter relativeren. Ik roep gewoon plottwist! En begin weer overnieuw haha!
Melanie says:
Hahahaha, plottwist! Die houd ik erin! Ook voor manlief ?.
Jessica says:
Herkenbaar… zeker het openbaar vervoer, en mensen die te laat komen of dingen vergeten. Ik kan daar zo niet tegen! Geïrriteerder kan je me niet krijgen!
Vlijtig Liesje says:
Iedereen heeft inderdaad wel autistische trekken. Bij mij is het mijn hang naar routine en elke dag hetzelfde.
Melanie says:
Ik ga ook meestal als we uit eten gaan naar dezelfde stek. Weet je in ieder geval zeker dat het goed is. Haha!
Merel says:
Ik hou er niet van als iets asymmetrisch is, zet boeken graag op kleur (nou ja, voor ik kinderen kreeg haha) en kan ook niet altijd even goed omgaan met wijzigingen in mijn schema. Met de jaren ben ik iets soepeler geworden, maar toch… Als iets visueel niet klopt (bijvoorbeeld wanneer vriend ballonnen ophangt en dat willekeurig doet), voel ik toch die onrust…