Een brief aan mijn dochter | De eerste verjaardag

Deze brief aan mijn dochter, schreef ik op haar eerste verjaardag. Een prachtige mijlpaal! Lieve Leia wanneer je mijn brief later zult lezen, vergeef mij dan voor mijn sentimentele stukken en vergeet vooral nooit hoeveel ik van je houd!

Lieve Leia, mijn lieve, mooie Leia, brief aan mijn dochter

Ik herinner het me als de dag van gisteren dat op de echo duidelijk werd dat wij een meisje kregen. Totaal onverwacht want wij waren (vraag mij niet waarom) er heilig van overtuigd dat er kleine jongen in mama’s buik groeide. Een meisje…. Ik was vervuld met blijdschap, maar ook intens veel zorgen. Jongens zijn makkelijk. Meiden zijn zo anders. Complex. Naast de vriendjes is mijn allergrootste angst, dat jij later met dezelfde onzekerheden zult gaan worstelen als dat ik deed en nu nog steeds vaak doe. brief aan mijn dochter

Je bent vandaag 1 jaar geworden. Wat is het jaar ontzettend snel gegaan. Te snel. Ik heb de laatste tijd flashbacks en nare dromen waarbij ik jou geboorte keer op keer herbeleef. Jij bent mijn eerste, maar waarschijnlijk ook mijn laatste kindje. Niet omdat ik en papa niet meer kinderen zouden willen, maar omdat de artsen bang zijn voor een nog vroegere geboorte en een negatieve afloop voor mij. Soms hoop ik zo dat de artsen het fout hebben, maar ik ben zelf ook te angstig om nog eens zwanger te raken. Ik zou het hypocriet vinden. Nog een kindje. Jij bent ons grootste geschenk. Mensen vinden het zielig, jij als enig kind. Wat ik nog veel zieliger vind is als jij zou moeten opgroeien zonder mama.

Dat je nu groter en zelfstandiger wordt vind ik prachtig om te zien. Toch heb ik er moeite mee. De ontwikkeling die jij doormaakt vind ik zo’n wonder. Ik noem je vaak mijn “snelle jelle”. Bij jou gaat namelijk niets rustig of kalm. Nee, jij bent leergierig en zelfstandig. Wat dat betreft ben je precies zoals je moeder. Je bent van zo ver gekomen en je stijgt in sommige aspecten nu al boven “gemiddelde” kinderen uit terwijl je dit allemaal helemaal niet hoeft. Staan doe je zomaar ‘even’. In het begin wat wankel op je lange spaghetti benen, maar inmiddels zo vast als een blok beton. Je vindt het prachtig. Ik en papa vinden het prachtig. We zijn zo trots op jou, klein mini mensje! Je wil nu al alles zelf ontdekken. Je wil liever ook niet dat ik je help. Maar nu kan ik jou nog beschermen voor alles. Lekker veilig in het ‘nest’. Eens komt daar die dag dat jij je vleugels uit zal slaan om de wereld te ontdekken. En ik houd mijn hart vast.

Ik weet dat ook jij je eigen weg zult moeten vinden in het leven. Net als ik dat heb moeten doen. Ik zal je de vrijheid geven om fouten te maken, want je zult ze maken. Het is niet erg, want van je fouten zal je leren. Want hoe ouder je wordt hoe meer hobbels er in de weg zullen komen. Het leven van puberende meisjes kan bijvoorbeeld ontzettend moeilijk zijn. Je zult te maken krijgen met onzekerheden over je uiterlijk. Ben ik te dik? Ben ik te dun? Ik zal je altijd vertellen hoe prachtig ik je vind en nee dat zal ik niet zeggen omdat ik je moeder ben. Want je bent het gewoon. Je hebt namelijk iets bijzonders, iets unieks. Maar er komt een dag dat je deze uitspraken niet meer van mij wilt horen. De ontwikkeling die jij zult doormaken zowel van binnen als van buiten, zullen jou maken tot de persoon die jij wilt zijn. Of het nu langer duurt of snel gaat. Dat beloof ik je.

Naast onzekerheden zal je met groepsdruk te maken krijgen. Iedereen doet het. Je vriendinnen doen het. Waarom jij dan niet? Ik weet zeker dat je hartstikke boos op mij wordt wanneer ik je vertel dat ik je nog te jong vind voor een vriendje, dat je geen drankje mag drinken of nog niet naar de disco mag. We zullen er waarschijnlijk vaak ruzie over krijgen en jij zal met deuren slaan van woede. Je zult mij een onredelijke rot moeder vinden. Ik wil je nu alvast vertellen dat ik deze “onredelijke” dingen doe uit liefde. Om je te beschermen. De wereld is groot en eng. Heel erg eng! Jij zult op die leeftijd nog niet alle gevaren kunnen inschatten. Daarvoor moet je meer levenservaring op doen. Onthoudt dat op elk moment dat ik zeg “Nee, het mag niet”, ik eigenlijk bedoel dat ik wil dat je veilig bent en dat ik van je houdt.

Lieve schat, leef, lach, dans, huil, ontdek en doe vooral wat jou gelukkig maakt. Als je de wereld kunt verbeteren, doe het! Goede beslissingen maken is niet altijd even makkelijk, maar wees niet bang om te werken voor je geluk. Jij kan alles worden wat jij maar wilt. Want wanneer jij ten alle tijden handelt met een zuiver geweten en een open hart, ligt de wereld aan je voeten. Ontdek hem. Maak fouten. Vind oplossingen. Het hoort bij het opgroeien en volwassen worden. Vind je prins op het witte paard. De man die jou het gevoel geeft dat je de hele wereld aan kan. Natuurlijk hoeft dit niet een vanzelfsprekende prins te zijn. Een prinses kan ook. Ik zal altijd achter je keuze staan. Zolang jij maar gelukkig bent.

Vergeet ook nooit dat je vader van je houdt. Ook wanneer hij probeert om je advies te geven op gebieden waar hij niets vanaf weet. Hij bedoelt het goed. Hij is wat ouderwets, soms nors, maar hij houdt van je en heeft net als ik het beste met jou voor. Ook al maakt hij een hoop flauwe grappen en lijkt het alsof je niet serieus met hem kunt praten, je bent voor hem het mooiste op aarde. Ja, jij hebt mij van zijn nummer 1 af gestoten. Gelukkig. Ik sta die plek namelijk af met veel liefde. brief aan mijn dochter

Jij bent degene die mijn hart heeft vervuld met geluk. Jij hebt mij geleerd wat pure, oncontroleerbare, onbeperkte en onvoorwaardelijke liefde is. Jij hebt alles veranderd. Jíj hebt mij een moeder gemaakt. Aan het einde van de rit kan ik alleen maar hopen dat ik je goed genoeg hebt ondersteund in je reis naar een volwassen jonge vrouw die met haar beide, lange en sterke benen op de grond staat. Vergeet alsjeblieft nooit, wat je ook besluit te doen, ik er altijd voor jou zal zijn. Je bent uniek, geweldig én mijn dochter! brief aan mijn dochter

Liefs, Mama

Dit was mijn brief aan mijn dochter, heb jij wel eens een brief aan je kind geschreven?