Personal /
De feestmaand: waarom ik altijd blij ben als het weer 2 januari is
Het is officieel. Vandaag is het 1 december. De feestmaand is officieel begonnen. De maand waarin ik elke dag minimaal drie keer verzucht dat ik het graag heel snel 2 januari zie worden.
Structuur & regelmaat: in de feestmaand? Waar dan?
Zoals jullie een hele tijd geleden als een in deze blog konden lezen: ik ben gék op structuur en regelmaat. En laat ik het even zachtjes uitdrukken, deze maand kan ik dat wel vergeten, laat staan uitdragen naar mijn zoon. Arme jongen, stuiterend van alle suiker en snoepgoed en een moeder die deze maand compleet van het padje is.
Van verplichting naar gezelligheid
Nee joh! Het is geen verplichting. Al die feestdagen, al die bezoekjes. Twee families, waarin tijdens de planning rekening moet worden gehouden met die andere families. Het ene jaar hier, het andere jaar daar. Want in die twee dagen (en bij Sinterklaas, én bij Oud&Nieuw) moet natuurlijk iedereen wel bij iedereen geweest zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het altijd, bij beide families, echt wel heel gezellig. Maar het voelt toch als een verplichting.
Gratis vrije dagen in de feestmaand
Eerste en Tweede Kerstdag en óók Nieuwjaarsdag zijn nationale feestdagen en dus een gratis vrije dag. Tegenwoordig, in deze tijd, waarin we allemaal veel en hard werken zijn die vrije dagen meer dan welkom. En wat doen we dan? We plannen ze vol met allemaal afspraken en verplichtingen. Het resultaat? Op 2 januari met wallen tot aan m’n kin en 10kg zwaarder dan begin december helemaal uitgeteld weer aan het werk.
Prioriteiten in de feestmaand
Ik heb het allang geaccepteerd, hoor! Mijn prioriteiten in deze feestmaand liggen totaal anders dan bij heel veel anderen om mij heen, waaronder manlief. Met heel veel liefde prop ik twee families op één dag (het ene jaar bij de één koffie en bij de ander eten, het andere jaar andersom) om die andere vrije dag met mijn eigen gezin tradities te maken. Misschien even wandelen. Of gewoon lekker met z’n drietjes met Netflix, een blikje Fristi (lees: fles wijn) en een zak chips onder een dekentje. Ben alleen bang dat dat altijd een illusie zal blijven. Dus ik leg me er maar bij neer en koop ook dit jaar maar weer twee kerstjurkjes op de groei. Want twee keer hetzelfde aan, dat kan natuurlijk niet!
Nog 32 dagen tot 2 januari. Aftellen…
Wendy says:
Ik tel mee met je tot 2 januari ;-) pfff, wat een gedoe he in december. Vind het best gezellig maar ben er ook altijd weer héél snel klaar mee…