Hellen | Afscheid nemen van de kerstboom

Het is tijd om afscheid te nemen van mijn kerstboom. Van al die prachtige glinsterende kerstballen, de lichtjes, de ster piek. De kerstboom is voltooid verleden tijd..

Aangezien ik niet elk jaar bakken met geld wil uitgeven aan nieuwe kerstspullen, ruim ik sinds twee jaar alles keurig geordend op. Keurig geordend betekent voor mij obsessief elk doosje net zolang blijven verzetten tot alle doosjes in verschillende maten exact in de krat passen. Tijdrovende bezigheid..

Ik zie er dus altijd tegenop om alle spullen weer op te ruimen. Aan de andere kant word ik er knettergek van. Na gevoelsmatig het opruimen al wéken te hebben uitgesteld, was het drie dagen na kerst eindelijk zover.

Ik begin geordend, raak al snel het overzicht kwijt, complete chaos en om de 10 minuten neem ik ‘pauze’. Om uren later het ritueel obsessief geordend af te sluiten. Zodra de kratten in de kelder staan, voel ik de chaos en onrust in mijn hoofd en lichaam steeds minder worden. De druk op mijn schouders, rug en heupen neemt af, en de pijn waar ik al dagen mee rondloop, verdwijnt.

Ik kan weer rustig zitten, stuiter niet alle kanten op en de tijd gaat ineens weer een stuk langzamer.

Door naar het volgende.. De dagen na kerst heeft mijn prikkelfilter nogal wat te verduren door het vuurwerk. Vuurwerk wat op onverwachtse momenten en plekken wordt afgestoken, vind ik vreselijk.

Ik voel die knallen in mijn hele zenuwstelsel, en vaak stop ik onbewust waar ik mee bezig ben. Enkele seconden later kan ik weer verder gaan.. En dat is een reactie op 1 knal.. Laat staan als er een stuk of tien achter elkaar komen. Na elke knal moet ik mijn concentratie weer verleggen naar waar ik mee bezig was.. Dat vreet energie.. Zodra het 31 december middennacht is, dan heb ik er geen last van.. Maar na een uur moet het klaar zijn, van elke knal daarna schrik ik. Mijn prikkelfilter is dan tot het uiterste gedreven..

De komende maand staat in het teken van herpakken van mezelf. Want tja ineens helemaal zonder extra prikkels, stress en onrust, is ook niet bevordelijk..Leven met ADHD blijft een uitdaging.

Ik wens iedereen een goed en gezellig 2017 toe!