Hellen | Mijn hoogtepunten van 2016
De maand december is normaal gesproken mijn niet-nadenkmaand, daarvoor is het een te onrustige maand. Toch heb ik dit jaar de behoefte om stil te staan bij de positieve gebeurtenissen, mijn hoogtepunten van 2016.
Mijn hoogtepunten van 2016
Jeetje wat is afgelopen jaar snel gegaan.. Flitsend snel, drie keer met mijn ogen geknipperd en het jaar is alweer bijna voorbij. Ok, ok enigszins overdreven, toch voelt het wel zo. Afgelopen jaar was een jaar waarin ik in een sneltreinvaart heb geleefd. Weinig rust, weinig slaap, veel leermomenten. Het jaar van de Unicorns, Starbucks, Bagels & Beans en Milka chocoladerepen. Een jaar vol met nieuwe ervaringen. Bijzondere ervaringen, waarin nieuwe mensen in mijn leven gelopen zijn.. En 2016 is het jaar waarin onze dochter gestart is op de basisschool.
Krankzinnig hoeveel er in een jaar kan gebeuren.
Eén van de absolute hoogtepunten van 2016 is dat er een hele speciale vriendschap mijn leven in is gevlogen.
Zomaar ineens was daar iemand waarmee ik mij vanaf de eerste minuut sterk verbonden voel. De vriendschap heeft een deur in mijn hart geopend, eentje die al een hele tijd dicht was. Ik koester onze vriendschap. Blondie & Brownie.. Dynamic duo. Dank je wel lieve Diena dat je bent wie je bent.
Een bijzonder hoogtepunt is dat onze prachtige dochter afgelopen jaar vier is geworden.
Onze kleine meid is gestart op de basisschool, en ze vindt het geweldig. De band tussen haar en mij is heel erg gegroeid afgelopen jaar. Ik ben heel erg onder de indruk van haar, van haar liefde, en hoe zij zich ontwikkelt. Dit jaar heb ik heel veel mooie moeder- en dochtermoment gehad. Het moment waarop wij beiden hyper werden omdat we met het blote oog de planeet Jupiter konden zien, was magisch.
Afgelopen jaar is een bewogen jaar geweest. Veel veranderingen, veel nieuwe dingen.
Hoogtepunt van de nieuwe dingen is dat ik ongeveer 3 maanden geleden ben begonnen met bloggen. Tot mijn verbazing mocht ik al binnen drie weken voor drie verschillende blogs vaste gastblogger worden. Wauw! Super trots ben ik daar op. Door het bloggen heb ik nieuwe mensen leren kennen. Lieve vrouwen die mij het gevoel geven dat ik gewaardeerd word. Vrouwen waar ik van leer, zoals het brein achter momambition.nl. Dank je wel lieve Cassandra. .
De mensen die mij al langer kennen, weten dat ik heel erg gesloten was over mijn struggles, de onrust en chaos in mijn leven. Ineens was daar de beslissing dat ik mijn gedachten op papier wilde gaan zetten, eigenlijk gewoon voor mezelf. Toch voelde ik al snel de behoefte om het te laten lezen aan Diena. Haar reactie was zo empowering, wow! Vanaf dat punt merkte ik dat het schrijven mij helpt in mijn proces van zelfacceptatie. En tja dat gaat op een typische ADHD manier… Volgas! Alles of niets.
Zo kwamen mijn collega’s via mijn blogs erachter dat ik een ADHD brein heb, iets wat ik angstvallig verborgen heb gehouden. Bang voor de veroordelingen en een verandering in houding t.o.v. mij.Het tegenovergestelde bleek waar te zijn. Ik krijg ontzettende positieve en fijne reacties. Mijn collega’s hebben geen idee wat dat voor mij betekent. Dat kunnen ze ook niet weten aangezien ik vrijwel niets persoonlijks vertelde, ze beginnen me nu pas te leren kennen. Ik kan mezelf zijn, wat een verademing.