Andrea | Hello Weekend, ik ben gevloerd!

HELLO WEEKEND! IK BEN GEVLOERD………………

Voor je het weet is er weer een week voorbij. Je rende van schoolplein naar werk en van zwemles naar de supermarkt. En het eindresultaat? Alles is gedaan, iedereen is voorzien en jij ligt voor pampus op de bank, HELLO WEEKEND!

Waar ging het bij mij mis en wanneer kwam dat inzicht?

Enkele jaren geleden scheidde ik van de vader van mijn kinderen. Of dit nu in goed of minder goed overleg gaat, het is heftig! Heftig qua emoties maar ook qua de dagelijkse praktijk. Je hebt niet alleen met je eigen emoties te maken maar ook met die van jouw kids en niet te vergeten de rest van de familie & vrienden. Geen werk meer, druk zoekend naar een woning en hoe dat dan allemaal te betalen? Juridische kosten, telefoontje hier, telefoontje daar. Het was dodelijk vermoeiend maar het MOEST! Dus ik hobbelde door.

Ik leerde  mijn huidige vriend kennen. Een geweldige tijd volgde met onze gezamenlijke 4 kids. We vormden ruim 2 jaar een zogeheten “samengesteld gezin”. Natuurlijk wist ik dat dit pittig zou zijn, dat het tijden duurt voordat je ook werkelijk jezelf een “gezin” kan noemen. Maar ach, met mijn inzet en spirit en bergen liefde te geven kwamen wij er wel. Ja toch?

Nee dus! Overwegend praktische problemen veroorzaakten onrust en mijn energie glipte me letterlijk door de vingers. Mondjesmaat hoor, maar wel dagelijks mondjesmaat. En dat x2 jaar is heel veel meer energie dan ik had. Er moest iets gebeuren!!! Ik besloot een eigen woning te zoeken. Rust voor iedereen maar misschien wel het meeste voor mijzelf! Dit klinkt heel simpel maar de daarbij gelaten tranen, nodige stress en financiële troubles zal ik jullie besparen. Wel is het leuk om te weten dat we nog steeds een setje zijn, maar dan een setje dat uit naam van de liefde een stapje terug deed en met veel resultaat.

Dit is in het kort dan een beetje hoe mijn leven verlopen is, de laatste jaren. Maar ik wil deze jaren als een leerschool beschouwen. En hieruit mijn  “tools” pakken om deze situaties in de toekomst te voorkomen. Compleet voorkomen zal niet lukken, maar er anders mee omgaan, dat moest toch kunnen?

Je moet eerst van jezelf houden voor je van een ander kan houden! Ja, HOE DAN!

Deze term horen we overal! En het klinkt zo logisch allemaal. Maar euhm, waar precies zit die knop dan? Hoe werkt dat, dat van jezelf houden? En is dat niet heel erg egoïstisch? En wat nu als je gewoon iemand bent die graag voor anderen zorgt en nu eenmaal bijna iedereen lief vind?Volgende keer meer daarover!

Tot slot nog even iets anders; waar jullie nu meelezen in mijn verhaal ben ik natuurlijk ook erg benieuwd naar jullie verhalen. Herken jij jezelf hierin? Ben je ook aan het worstelen met alles dat en iedereen die jouw zorg een aandacht nodig heeft? Zo ja hoe ga jij hier mee om? Of heb je dit alles al achter je liggen en hoe vond jij jouw eigen tools? Laat een reactie achter of stuur een mailtje, dat zou ik super vinden! Hello weekend! Geniet ervan!