Het huishouden met kinderen, hoe doen die moeders dat toch allemaal? Soms heb ik het gevoel dat ik de enige ben waar het huis met de franse slag wordt schoongemaakt. Hoe gaat het met jullie huishouden sinds er kinderen zijn?

Het huishouden met kinderen in huis.

Met 2 jonge kinderen waarvan er nu 1 naar school gaan heb ik niet altijd fatsoenlijk de tijd om alles picobello in orde te maken. De boodschappen doe ik over het algemeen op zaterdag maar er zijn altijd wel wat dingetjes die gehaald moeten worden. Ik ben niet zo van de boodschappen lijstjes en vergeet nog wel eens wat. Niet heel erg handig, zwanger en zwangerschapsdementie met daarbij geen briefje is niet altijd even handig.

Merel attendeerde me daar vorige week ‘vriendelijk’ op toen ik vergeten was toetjes mee te nemen. ‘Moet je maar een boodschappenlijstje maken en meenemen mam! Net zoals opa altijd doet’. Oké bedankt bijna 4-jarige snotneus..

De wasmachine en de droger draaien hier wel elke dag. Om vervolgens een berg, nee ik overdrijf niet… Maar het is bijna de Mount Everest na een paar dagen op zolder te zien liggen… omdat ik alles nog moet uitzoeken, strijken, vouwen en in de kasten moet ruimen. Tussen het spelen door afstoffen, de wc schoonmaken en er even snel met een lapje er overheen. Oke dit klinkt snel maar met bekkeninstabiliteit gaat dit niet zo snel.

Mijn man, het huishouden, zijn gedachten.

Als ik mijn man zou vragen wat hij graag anders aan mij zou willen zien zou hij waarschijnlijk zeggen dat hij het fijn zou vinden als ik wat netter zou zijn. Ik heb een hekel aan schoonmaken en opruimen, toch wil ik graag een schoon en opgeruimd huis. Goede combi he? Als ik weer eens wat koop ligt het eerst een paar dagen op tafel voor ik het op de behorende plek leg. Behalve nieuwe kleertjes voor de kinderen, die moeten wel meteen in de was en zo snel mogelijk in de kast zodat ze het de volgende dag aan kunnen trekken.

Een kapstok, wie kan mij duidelijk maken wat daar de functie van is? Mijn jas plof ik altijd op de stoel, stel je voor dat ik die zo nog even aan moet.. Op een andere stoel liggen de jasjes van Merel en Bram en niet te vergeten de sjaals, mutsen en handschoenen. Op tafel staat een dienblad, de bedoeling was dat daar kaarsjes op zouden staan. Staan er ook op, onder een stapel post, tekeningen en kleurboekjes. En dan hebben we de o bekende rommellade, normale mensen hebben er 1 of 2. Die van ons zijn niet meer op 1 hand te tellen.

Niet het meest nette huishouden. Er zal geleefd worden!

Ik weet dat ons huis niet het meest opgeruimde nette huis is, maar er word wel geleefd en dat is te zien. Toen Merel net kon lopen en overal rommel neergooide ruimde ik alles elke keer netjes op. Je raadt het al, mijn dag was gevuld met alleen maar opruimen. Nu doe ik het niet meer, ik probeer ze hun eigen rotzooi op te laten ruimen. De ene keer gaat het wat beter dan de andere keer maar goed.. Ik ben zelf soms een sloddervos dat weet ik en als Mark mijn blog leest weet ik dat hij zich doodlacht dat ik het toegeef.

Het huishouden met kinderen, Hoe doen die moeders dat toch?

Maar even serieus, hoe doen sommige moeders het? Het huishouden met kinderen zo netjes houden… Huis spik en span geen vuiltje aan de lucht? Ik ben soms doodop, werk vaak 3 a 4 dagen in de week en heb er gewoon soms geen puf meer voor. Ik bedoel, hoe dan? Gelukkig razen Mark en ik in het weekend vaak als een wervelwind door het huis en hoef ik het door de week alleen een beetje bij te houden.

Voordat wij kinderen hadden.

Voordat ik kinderen had dacht ik altijd, zo’n moeder word ik niet hoor. Een moeder die alles voor de kinderen doet, dat kinderen mijn leven bepalen? Ik heb ook mijn eigen leven. Hallo reality check! Voor mijn kinderen doe ik bijna alles, en bijna alles met ze. Ik ben al blij als ik even alleen naar de WC kan, dat dan weer wel. Ik kan dus ook zeggen dat mijn leven als ik niet aan het werk ben eigenlijk vooral ingesteld is op mijn peuter en kleuter.

Ook heb ik gezworen om nooit maar dan ook nooit in de derde persoon te gaan praten, maar dat doe ik toch. Ook klinkt mijn stem nog steeds een octaaf hoger als ik tegen mijn kinderen praat. En is onze avondmaaltijd niet langer een moment om gezellig bij te kletsen, je dag door te nemen. Nee dit is een oorlogsgebied geworden. Bram netjes eten, Bram ik bedoel dus met je vork en niet je handen! Merel niet piepen maar eten. O en weet je wat ook leuk is? In mijn tas ja je leest het goed MIJN tas, zit meer troep van de kinderen dan van mij. Verkruimelde koekjes, boekjes, doekjes, auto’s en ga zo maar door. En ik kan mijn sleutels weer eens niet in mijn tas vinden.. Hoe zou dat toch komen? En toch zou ik ze voor geen goud willen missen! Want wat hou ik van ze!

Herkenbaar? Ik ben erg benieuwd hoe jullie een huishouden met kinderen doen… Gebruik je lijstjes, vaste dagen? Of ben je gewoon een lekkere loedermoeder?