Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen zijn wij verwikkeld in een “strijd” voor de juiste begeleiding voor op school. School is hierin welwillend, maar het is de cluster 2 begeleidende instelling die niet meegeeft, niet openstaan voor de input van ons als ouders. Dit terwijl wij toch echt de expert zijn als het om ons kind gaat.  Ondertussen waren we zoekend naar wat de rechten zijn betreft onderwijs. Wisten jullie dat via kinderrechten alles heel mooi is vastgelegd en is omschreven? Wij wisten dit niet.

Dat alles heeft ons het denken gezet, welke rechten zijn er eigenlijk omtrent school. Kan de begeleidende instelling zomaar hun eigen lijn trekken, zonder daarin open te staan voor de input van ouders? Op exact het juiste moment kwam er een blog online op de oudergroep van Dove kinderen Oudergroep van Dove Kinderen Richtlijnen Onderwijs We werden blij van deze blog. Hiermee kunnen we weer verder.

Artikel 28 en 29 kinderrechten

We hebben voor onze situatie artikel 28 en 29 van de kinderrechten eens nagelezen. Alles eens goed bekeken, wat is voor ons nu van toepassing? Waar loopt het niet lekker.

Artikel 28 schijft: “De overheid moet ervoor zorgen dat het voortgezet onderwijs en beroepsonderwijs toegankelijk is voor ieder kind, in overeenstemming met zijn of haar leerniveau” en “Het onderwijs moet aansluiten bij de belevingswereld en het leerniveau van ieder kind”. Bij deze punten wordt voorbijgegaan aan het leerniveau en belevingswereld. Leerniveau, ze zien het stukje auditief versus visueel niet. Die kennis missen ze echt. Kennis missen is niet erg. Zolang je jezelf dan maar wel inzet om die kennis op te doen.

In artikel 29 is te lezen “respect voor de eigen taal, waarden en cultuur en voor andere culturen“. Met name het stukje “respect voor eigen taal”. Er is vanuit de begeleidende instelling geen respect daarvoor. Als dit er zou zijn, zouden ze wel meedenken om de ontwikkeling van de eigen taal, Nederlandse Gebaren Taal, maar voor dit stuk sluiten ze hun ogen en oren.  “Het onderwijs aan kinderen moet gericht zijn op de ontplooiing van het kind en kinderen respect bijbrengen voor mensenrechten, vrede en verdraagzaamheid,verschillende culturen en het milieu”. Kinderen respect bijbrengen. Hoe willen ze mijn kind respect bijbrengen als ze niet eens respect hebben voor mijn kind als totaal. Voor het stukje doof. Ontplooiing van het kind, hoe kan mijn kind zichzelf ontplooien als ze een heel groot belangrijk stuk van hem niet zien, niet willen zien?

VN Verdrag

Daarnaast is er nog een VN Verdrag voor mensen met een beperking. Ook aan dit stuk gaan ze helemaal voorbij, maar hierover volgende week meer.

De stand van zaken nu

Ons gevoel qua school is deze week bevestigd. We zijn gewoon ontzettend blij met de school waar onze vent heen gaat. Op onze hulpvraag zouden we uiterlijk 12 mei een reactie krijgen van de begeleidende instelling. Het is nu, 12 mei 14:33 uur en we hebben nog altijd geen reactie terug gehad.  Inmiddels hebben we, zoals verwacht om 15.30 een reactie gehad. Deze reactie maakt me boos en verdrietig. Het laat zien dat er nul kennis is, en dat het eerst fout moet gaan voordat er passende begeleiding komt.  Maar die boosheid en verdriet van nu, wordt kracht. Kracht om door te gaan, want ze kunnen dit gewoon niet maken. Zo ga je niet met mensen om. Ondertussen zit een bijna 6 jarige te wachten op de juiste begeleiding. Ik vind dit echt over de rug van mijn kind. Dat maakt me kwetsbaar, dat maak hét kwetsbaar. Maar één ding staat vast, ik laat me niet meer afschepen…