Opvoeden: wat ik niet ga doen als de baby er is

Opvoeden: er zijn veel boeken over geschreven en nog meer mening over gevormd. Pro’s en con’s, aanraders en afraders, moderne opvattingen en oma’s altijdgoed-tips. Als mom-to-be heb ik natuurlijk ook een beeld in mijn hoofd hoe we dat straks gaan aanpakken. En er zijn een aantal dingen die ik nooit ga doen als de kleine er is – denk ik…

Half opgegeten eten opeten

Ik krijg er al rillingen van als ik eraan denk; een half uitgekauwd koekje van een wang afvegen en zelf opeten. Een uitgespuugde hap fruit in je eigen mond stoppen. Een geproefd snoepje dat niet zo in de smaak valt op je hand laten uitspugen en er zelf verder van genieten.

Er wordt straks niets in mijn hand uitgespuugd zonder dat er een tissue tussen zit, wangen worden afgeveegd met doekjes en snoepjes die niet bevallen mogen in de prullenbak. Sorry food-waste-politie, ik heb mijn grenzen en ik griezel van bovenstaande dingen.

Driftbuien belonen

Ik maak me geen illusies: driftbuien gaan komen. Binnen en buitenshuis, waarvan die laatste extra irritant zijn omdat andere mensen mij en mijn kind gaan aankijken. Een verleidelijk moment om Guppy haar zin te geven zodat ze stopt met drammen en weer lief lachend meeloopt in de supermarkt.

Maar dat is op langere termijn natuurlijk vragen om problemen. Dus ik hoop vooral dat ik sterk genoeg ben om tijdens het opvoeden niet toe te geven aan driftbuien die puur gaan om de zak lolly’s die ineens mee moet.
Al wordt het natuurlijk een kind van d’r moeder en die moeder krijgt ook wel heel graag haar zin….

Aangekoekte neuzen

Voor de grap roep ik weleens dat ik straks permanent met een pakket snoetenpoetsers aan mijn riem loop. Een van de redenen is: snotneuzen. Van verse snottebellen tot aangekoekte groene plakken op de bovenlip. Ik gruwel ervan en ben van mening dat ik liever 10x per kwartier met een doekje achter mijn gup aan ren, dan dat ik tegen een vieze neus aankijk.

Blote billen buiten de deur

Naakt zijn is normaal en ik ben dan ook voor een deur-open beleid met douchen of omkleden. Je blootje is niet raar en lichamen zijn verschillend; dat mogen kinderen leren. Maar wel binnenshuis.

Buiten weet je nooit wat voor mensen er kijken – of erger nog; foto’s maken. Zwemmen doe je in een zwembroek (of onderbroek als het een spontane actie is), spelen in de speeltuin gebeurt niet in je blote kont en na een dagje strand loopt mijn kind niet in haar nakie naar de auto omdat dat makkelijker is met afdrogen.

Herriespeelgoed

Deels eigenbelang dit; ik ben snel overprikkeld. Hard geluid, felle kleuren, knipperende lichtjes en drukte – ik kan het even hebben maar het kruipt snel onder mijn huid.

Wij zijn dan ook pro passief speelgoed; popjes, lego, houten blokken, (loop)fiets, babygym, boeken… Ukkies leren zelf spelen en het prikkelt om de fantasie meer te gebruiken. Ik weet dat er veel leerzaam speelgoed is dat geluid maakt en dat gaat er ook vast wel komen; maar in beperkte hoeveelheid en alleen als er een uit-knop op zit.

Wacht maar af…

De beste stuurlui staan aan wal en ergens weet ik dat ik dit allemaal niet te hard moet roepen… Want karma is a bitch en het zou heel goed kunnen dat ik straks zo high ben op geherkauwde snoepjes, dat ik die snotneus niet eens meer zie en alle liedjes van het speelgoed gewoon meezing.

Disclaimer: ik oordeel niet over mensen die bovenstaand wél doen. Ieder heeft zijn eigen manier van doen en opvoeden en dat is juist mooi.