Prematuurpapa zijn is een geschenk, geen straf!

Prematuurpapa zijn is een geschenk, geen straf! Zegt Jimmy en we gaan verder waar we vorige week zijn gestopt. In dit deel zal hij wat meer over het geslacht gaan vertellen en hoe hij de bevalling heeft beleeft. 

Bij deze tweede zwangerschap maakte het geslacht als het ware niets uit. Jimmy en Tascha hadden geen voorkeur omdat zij als wens hadden een kindje op de wereld te zetten waarvoor zij konden zorgen. In hun geval is het qua geslacht fantastisch uitgepakt. Een jongen en een meisje wordt als koningsgeschenk gezien zeggen ze wel eens. Voor beide geslachten hadden zij een namenlijstje met drie namen. Gelukkig kwamen Jimmy en Tscha het redelijk goed met elkaar overeen.

Uiteraard draagt traditioneel de jongen het blauwe tenue en het meisje het roze, maar om te zeggen dat alles in die kleuren specifiek moet is helemaal niet waar of nodig.

Een meisjespapa en of jongenspapa zijn is ze vertroetelen en ze wel eens plagen nu dat ze nog zo klein zijn.

Tascha is met 35 weken in het ziekenhuis bevallen en Jimmy beleefde de bevalling in eerste instantie met een angstig gevoel. Niet alleen omdat zij twee kindjes zijn verloren, maar de hele vroeggeboorte en de keizersnede eromheen. In deze situatie leek hij machteloos te zijn, maar Tascha vond het fantastisch dat hij er voor haar was en kon meekijken of alles wel daadwerkelijk goed ging met hun boellekes.

Ik stelde hem de vraag of hij zich voldoende ondersteund heeft gevoeld: “Of ik mij voldoende ondersteund heb gevoeld? Ik was vooral bezig met onze kinderen en mijn partner, en dan is dat voor mij zeker het gemoed dat mij ondersteunde.”

Het eerste moment met hun, oo zo klein en preuts en in die couveuse,….

Uiteraard kijkt hij anders tegen het leven aan nu dat hij vader is. Hij is van oordeel hen iets te kunnen bijbrengen, mentaal, materieel, …Toekomst gericht ze iets kunnen meegeven. Het vader zijn van een vroeggeboorte is moeilijk, omdat je schrik hebt iets verkeerd te doen, het pijn te doen, maar uiteindelijk voelen ze u warmte al en leer je bij door dingen effectief te doen. Zij kregen enorm veel praktische hulp en tips over de verzorging van hun kinderen. De kindjes werden fantastisch opgevolgd door de volledige afdeling van de prematuurafdeling. Dag en nacht stelden ze hen gerust en stonden ze zowel de baby’tjes als de ouders bij. Wij vonden dat ziekenhuis OostLimburg in Genk, Vlaanderen dit fantastischheeft gedaan. “Vandaag de dag kan ik er nog steeds heen voor raad en hulp omtrent de verzorging van onze baby’tjes”. Prematuurpapa zijn is een geschenk, geen straf!

In de verzorging voelt hij zich soms nog wel onzeker, hij denkt dan bijvoorbeeld aan een stopje steken in de poep van je kindje. Gelukkig heeft hij daar hun mama voor ? of de hoeveelheid poeder die in de melkflessen moet, daarvoor zorgt zijn vriendin zegt hij, gelukkig! Maar dat een vader geen pamper kan verversen of het kindje niet kan wassen is uiteraard bij hen niet waar, want daar ondersteund hij zeker mee.

Als jij een kersverse prematurenvader bent, denk dan; Prematuurpapa zijn is een geschenk, geen straf!. Rust goed en praat met elkaar. Een sterke band met uw partner leert u alle dagen opnieuw om samen te werken om er alles aan te doen voor uw kindje(s) en partner.

Prematuurpapa zijn is een geschenk, geen straf!

tot volgende week!