tweede kindje te risicovol door vroeggeboorte?
Het is alweer een tijdje geleden dat ik jullie vertelde over hoe de artsen tegen mij zeiden dat ik op mijn 20-jarige leeftijd geen kinderen kon krijgen. Inmiddels zijn we alweer iets meer dan anderhalf jaar de trotse ouders van onze prachtige dochter en voelen wij ons enorm gezegend. Steeds vaker krijgen wij de vraag; “wanneer komt er een tweede?” Hoe zit dat nu precies aangezien zwanger worden, en dan vooral blijven, voor ons niet zo vanzelfsprekend is geweest… Is een tweede kindje te risicovol?
Vorig artikel gemist? Klik hier
Tweede kindje te risicovol
De bevalling van Leia ging gepaard met veel complicaties. Ze kwam te vroeg en ik verloor zoveel bloed dat ik bijna ben overleden. De angst en opluchting die ik in Marco zijn ogen heb gezien toen ik weer bijkwam, staan nog steeds op mijn netvlies gebrand. Toen ons na de bevalling werd verteld dat het krijgen van een tweede kindje te risicovol zou worden, zijn we gaan nadenken. Er bestaat een kans dat ik het niet haal, en de kans op wéér een vroeggeboorte is gewoon enorm. Moeten we dat dan wel doen? Ik kan Marco toch niet achterlaten met twee kindjes of twee kindjes zonder een mama?!
Nu zijn we zo’n 1,5 jaar verder en toch kriebelt het ergens, zelfs bij Marco. Out of the blue kwamen we in gesprek erover en kwam ik erachter dat hij, net als ik, graag nog wel een tweede én misschien zelfs nog wel een derde kindje zou willen. Drie kinderen, jeetje kerel… Daar vraag je me nogal wat! De droom van een mooie roze wolk mét een mooie kraamtijd zonder zorgen, ja dat zien we wel zitten. Maar de angst…. Wat als… En de artsen zeiden…
Ik kan Marco toch niet achterlaten met twee kindjes of twee kindjes zonder een mama?!
Wie weet hebben de artsen het weer fout?
Nou weet je, de artsen zeiden ook dat ik geen kinderen kon krijgen, en kijk hoe zo’n mooi meisje wij hebben gekregen! Wie weet hebben ze het nu weer fout?! We zouden het kunnen proberen? Eerst gezond worden, goed in ons vel komen.. Een paar jaartjes nog wachten en dan weer een check-up laten doen door het ziekenhuis… Als de artsen dan nog steeds van mening zijn dat het niet verstandig is, dan is het opgeven. Maar stel dat ze zeggen, ga ervoor, onder streng toezicht van de gynaecoloog… Waarom niet? Een vroeggeboorte is heftig, en die rollercoaster waar wij in leefden vraag je je dan af, wil je dat echt nog een keer meemaken? Eerlijk gezegd willen wij onze kinderwens nog niet volledig opgeven. We weten nu hoe een vroeggeboorte gaat, waar we op moeten letten en de technologie is nu alweer verder als dat het was bij Leia haar geboorte. We zullen onder streng toezicht van een gynaecoloog staan, vaker een echo laten maken en ik zal meer écht moeten rusten, dingen uit handen geven, iets waar ik nogal slecht in ben.. Maar er zou een mogelijkheid bestaan dat het wel kan…
Astrid says:
Lastig!!!! Snap helemaal dat je graag nog een tweede en mss zelfs derde wil (drie zijn echt leuk!!) jij weet natuurlijk als geen ander hoe het is om de hele medische molen weer in te gaan.
Maar ik denk dat als je voor een tweede gaat het mss wel makkelijker/veiliger zal zijn dan de eerste keer. Want je staat dan onder zoveel extra toezicht.
Dus ik zou zeggen, gaan met die banaan. Nog een broertje of zusje voor Leia
Mary-Lou says:
Wat moeilijk lijkt me dat zeg! Ik zou zeker niet meteen opgeven, maar zorgen dat ik er in de best mogelijke conditie aan begin en inderdaad nog eens vragen of er toch geen mogelijkheden zijn. Maar dat kan ik wel makkelijk zeggen, ik sta niet in jullie schoenen. Ik hoop dat jullie wens uit kan/mag komen.
Dana says:
De artsen waren bij ons niet beslist positief over een tweede zwangerschap maar we hebben het na veel getwijfel uiteindelijk toch gedaan. Het was (weer) een rotte hoge risico zwangerschap met veel problemen en ziekenhuisbezoeken maar het is mij de tweede keer tóch wel gelukt, tegen alle verwachtingen in, mijn tweede kindje tot bijna 39 weken te dragen. Het was voor mij duidelijker deze keer wanneer iets aan de hand was en ik aan de bel moest trekken en wanneer niet, dat gaaf rust en ik kon hierdoor hulp vragen op een duidelijkere en effectievere manier. Ik kreeg veel aandacht van de artsen, extra onderzoeken ezv ezv, ik werd continu in de gaten gehouden; dat was vermoeiend maar ook fijn. Vertrouw je moederinstinct en wacht totdat je kinderwens op een gegeven moment sterker wordt dan je vrees. Dan ben je er klaar voor :)
Lifesabout says:
Je weet….heel herkenbaar jouw gevoel. Maar mij is het echt afgeraden omdat ondanks streng toezicht de kans er is dat ik herseninfarct/hartinfarct krijg of embolieen elders in mijn lijf. Dat risico vind ik te groot, het voelt als een Russische roulette. Daarom toch besloten het niet te doen, hoe zwaar en verdrietig ook. Maar een levende mama voor Sarah vind ik zoveel belangrijker.
Lastig hé…als je weet dat artsen het mis kunnen hebben. Ik wens je veel wijsheid toe!
Tamara says:
Het is heel lastig! Aan de ene kant weet je niet zeker of het nu ook fout zal gaan, maar het kán natuurlijk ook gewoon goed gaan!
En het is je ontzettend gegunt!
Ilse van Kreanimo says:
Goh, dat is een moeilijke!
Ik begrijp de wens om nog een kindje op de wereld zo goed!
Mijn man zou er héél rechtlijnig in zijn: “Risico = neen” – maar dat is een man hè…
Ik wens je veel goede moed in het maken van de juiste beslissing!
Jessica says:
Jeetje lijkt me ontzettend heftig.
Wat je zegt, laat je goed checken en eventueel onder strenge controle staan bij de gyn. Een wens voor een tweede kindje kan je niet zomaar weg duwen. Veel succes/moed/sterkte met het maken van de goede beslissing als het jullie tijd is voor een tweede kindje.