Nancy | Ze horen toch, waarom gebaar je dan?

Ze horen toch waarom gebaar je dan? Zo vaak krijgen wij deze vraag. Er wordt gedacht dat de ci een wondermiddel is en onze mannen daarmee volledig horend zijn. Een veelgemaakte fout. Ze zijn en blijven doof, hun ci is slechts een hulpmiddel om geluiden te horen. 

Ze horen toch, waarom gebaar je dan?

Auditief systeem 

Ieder mens heeft een auditief systeem. De ontwikkeling van dit systeem begint al met 24 weken zwangerschap. Het auditief systeem wordt dan al ontwikkeld. Bij onze mannen is dit er niet geweest. Vinz begon pas met “horen” met 13 maanden leeftijd en Senn met 15 maanden leeftijd. In muizenstapjes is het gegaan. Je zou kunnen zeggen dat het auditief systeem de belangrijkste ontwikkeling gemist heeft. Waardoor het niet “natuurlijk” is.

De verwerkingen in de hersenen is op gang moeten komen, en ik ben er van overtuigd dat dit nog altijd in volle ontwikkeling is. Je zou het kunnen zien als een ketting, alleen missen de belangrijkste schakels. 

Visueel zijn ze zo enorm sterk ontwikkeld. Visuele taal begrijpen ze sneller, zetten ze eerder om in handelen. Gebarentaal is hun moedertaal. 

Mama gebaren! 

Vijf jaar is onze oudste nu. Hij wordt steeds duidelijker ; mama gebaren! Wat gun ik het hem dat hij het ook tegen anderen durft te gaan aangeven. Één op één gaat prima, maar zodra er ook maar enige ruis is, raak ik hem kwijt. Dus gaan we gebaren, of ja ik, aangezien hij in een ik wil niet gebaren fase zit. Ik blijf stug doorgaan met gebaren en krijg een antwoord in woorden terug. Onze jongste, onze perfectionist, gebaren zijn zoveel duidelijker voor hem. Maar je moet ze wel goed hoor anders verbeterd hij je wel even. 

De juf die elke dag gebaren leert 

In ons gezellige dorp kennen ze je bij je vaste winkels. Hoe cool is het dan dat ze bij de bakker naar je gebaren? Of dat de slager naar je gebaart jij worstje? Bij de supermarkt waar ze asjeblieft gebaren als ze je een spekje geven, met daarna lekker erachter aan. Dat je bij de friettent de meneer het gebaar van frikadel leert. De oudste die thuis komt uit school en trots verteld welke gebaren zijn juf vandaag geleerd heeft. Ik zie ze genieten, ik zie ze glunderen door dit grote gebaar.  

Kennen jullie de reclame van Disneyland, waar iedereen gebaart? Onze oudste wil er al vanaf dat hij drie jaar is heen. Waarom? Mama daar gebaart iedereen, wat mooi, dan begrijp ik alles! Ik laat hem nog maar even in die illusie. Maar ben bang dat als we ooit gaan er niet gebaart gaat worden, alles voor de reclame toch? 

Love is deaf, say less, show more! 

Al met al komt bovenstaande het er gewoon op neer dat het best wel pijn doet te zien dat er zo’n verlangen is naar “gebaren” en ze is een vrijwel non gebarende omgeving opgroeien. Zoals de stoere shirts van onze heren zeggen: Love is deaf, say less show more! Ik sta dan ook helemaal achter deze tekst. Praat eens wat minder en gebaar eens wat meer, al zijn het maar de simpele dingen. Wat voor jou klein lijkt is voor hun juist heel groot.