Wat betekent Bodypositivity voor mij? #fuckyourbeautystandards

Via instagram had ik een oproepje gedaan over onderwerpen die jullie graag van mij zouden willen lezen. Een van die onderwerpen was bodypositivity en hoe ik daarmee om ga, wat het voor mij betekent….

Wat is bodypositivity?

Bodypositivity is iets wat de laatste jaren steeds meer aandacht krijgt. We zeggen heel plat gezegd: #fuckyourbeautystandards en wees jezelf! Alle lichamen mogen namelijk gevierd worden. Hou van hoe je bent, van je lichaam met streepjes, putjes, en ook dat rolletje hier en daar. Hou van je littekens, je hazenlip of je albino huid, hou van de persoon die jij bent. Uniek. Bijzonder en mooi! Ja ook met een maatje meer ben je prachtig, want beauty has no size.

Bodypositivity is eigenlijk dus een beetje ontstaan als een tegengeluid op de overload van superskinny fitte lijven. Wie net als ik een onzeker type is/was, zul je vatbaar zijn voor die fitte lijven foto’s. Al die maatjes 0 die de standaard worden genoemd. Terwijl ik, ik heb een stevigere bouw. Ik ben altijd al voller geweest en ja, ook altijd al bezig geweest met afvallen, strakker worden en in het perfecte plaatje passen. Waarom? Om in dat ene jurkje te passen? Wat een onzin! Plus size fashion is zoooooo ontzettend mooi tegenwoordig! Neem bijvoorbeeld eens een kijkje op happy-size.nl, staat vol leuke items voor kleine prijsjes!

En sowieso, wat vermoeiend man. Zo zonde van m’n tijd. Ik kan mijn aandacht wel aan veeeeeel leukere dingen besteden, zoals mijn gezin of mijn werk hier waar ik zo van geniet. Ik vind de bodypositivity movement heerlijk, ik word er oprecht gelukkig van en krijg nu meer het gevoel dat IK er mag zijn. Niet mijn lijf, maar ik. Ik als persoon.

Van 100+ naar 55 kilo

Er zijn momenten in mijn leven geweest waar ik de +100 kilo heb aangetikt. Er zijn ook momenten geweest dat ik zo obsessief aan het afvallen was dat ik de 55 kilo aantikte en er als een wandelend lijk bij liep. Hoe ik me voelde? Dik! Hoe dan met uitstekende heupbotten, ribben die je kon tellen en een ingevallen hoofd als een junkie. Het was volgens de artsen mijn perfecte gewicht, maar ik was zielsongelukkig. Mensen vroegen me continue of ik ziek was, of ik misschien mezelf had verloren in de drugs.

Nou nee mensen, ik was obsessief met mijn lijf bezig. Ik wilde zo graag bij iets horen, dat ik mezelf erin verloor. Vanaf kleins af aan tot nog geen paar maanden geleden was ik continue bezig met lijnen. Ik ben inmiddels bijna 29. What a waist of time mensen. Wat een gekmakerij. Wat doe ik mezelf aan? Ik had zoveel andere leuke dingen kunnen beleven en ondernemen. In plaats daarvan was ik obsessief bezig met mijn lijf en altijd ongelukkig.

Body Positivity leer je wanneer je ouder wordt. Net als Size Diversity

En nu. Jaren later. Ben ik moeder. Is mijn lijf wéér verandert. Ben ik weer een stuk voller en heb ik ja, ook overgewicht. Na de zwangerschap woog ik op mijn zwaarst iets meer als 85 kilo.. Inmiddels zijn we 3 ,5 jaar verder en zit ik op de 75, met vallen en opstaan waarbij ik in januari dit jaar gewoon weer 85 kilo was. Half januari dit jaar begon ik weer met een poging tot afvallen, maar nu met een andere mindset.

Ik begon als eerste met voeding. Voeding is ontzettend belangrijk (en eerlijk is eerlijk, ik zag zo op tegen de sportschool!) en ik startte met het maken van weekmenu’s. Ik ben nou eenmaal een regeltante en hou van lijstjes. En dit werkt. Ontzettend goed ook! Geen verspilling meer van boodschappen (waarbij ik dus ook meteen lief ben voor het milieu!), maar ook beter nadenken over de gerechten die je op tafel gaat neerzetten. Meer vers. En überhaupt geen zout of pakjes.

In april nam ik de stap dan toch om me in te schrijven bij de sportschool. De ene week gaat het beter als de andere en ik probeer zoveel mogelijk momenten te plannen in de week om aan mezelf te werken. In eerste instantie heb ik me aangemeld omdat ik wilde afvallen, maar die gedachte heb ik nu aangepast.

Ik wil namelijk niet per definitie afvallen. Ik ben eigenlijk wel oké met mijn lijf, wil alleen mijn buik en bovenbenen wat strakker. En ik wil me gewoon fit voelen. Want eerlijk is eerlijk. Sinds ik weer lekker aan het sporten ben, heb ik minder last van spanningen in mijn lijf, is mijn hoofd opgeruimder en ben ik productiever geworden in mijn werkzaamheden. Daarnaast ben ik nu veel gelukkiger en zie dat de vruchten ook beginnen af te werpen. Ik durf weer andere soorten kleding te dragen en stap nu steeds vaker buiten mijn comfortzone door bijvoorbeeld prints toe te passen. Ik durf mezelf weer te laten zien.

Embrace your flaws! And curves, and scars, and everything!

Ik leer momenteel om van mezelf te houden, en ja ook van die vervelende sinaasappel putjes in mijn benen. Waar ik overigens wel voor blijf smeren hoor, zo ben ik dan weer wel haha. Maar ik weiger nog om aan het perfecte plaatje te voldoen. Ik weiger om mezelf nog eens te verliezen aan dit maatschappelijke drukken die je worden opgelegd. Ik ben al perfect. Perfect zo als ik ben. Niet dat ik beter ben dan jij of een Doutzen. Maar ik ben ik. Ik ben een uniek individu die er net zo goed toe doet als die Doutzen of noem een andere BNN-er. En datzelfde geldt ook voor jou. Jij ben ook perfect. Zoals jij bent.

#bodypositivitytag

Ik heb dan ook niet voor niets de #bodypositivitytag in het leven geroepen met een aantal vragen over onzekerheden en zelfacceptatie. Ik vind het nu al ontzettend tof om te vernemen dat andere bloggers in deze wereld, ook deze vragenlijst invullen. Waarom ze dat doen? Voor jou, voor andere vrouwen (en mannen) die nog moeten leren om zichzelf te accepteren en zichzelf volledig te zijn. Niet Instagram perfect. Maar gewoon echt. The Real Deal. Er is genoeg negativiteit in de wereld, ik wil ook helemaal geen zweefteef zijn oid. Ik wil gewoon dat de wereld weer eens wat liever is voor elkaar. Dat de wereld niet steeds bepaalde imperfecties zodanig neerzet als lelijk of ongezond.

Kijk voorbij die cijfers op de weegschaal, geniet van het moment waar je in leeft. Geniet van je gezin, van je carrière, van de dingen die er voor jou toe doen. Die weegschaal betekent niets. Pleur hem de deur gewoon uit. Ik heb er ook geen. Al jaren niet. Toen ik er uiteindelijk een keer één kocht, deed ie het niet en ik was te laat met terug sturen. Gewoon af en toe een keer in de sport school wegen is prima. Of bij een ander thuis. Maar gooi dat ding uit het raam en leef!!!