De titel zegt het al. Ik heb nog nooit zo’n uitdaging gevoeld dan de afgelopen tijd. Want met een regelmatig schuimbekkende peuter, die vroeger een hele lieve baby en dreumes was zijn de uitdagingen bijna niet op één hand te tellen.

1. Make up your mind, little peuter!

“Nee mama, ik wil niet aankleden!” Waarop ik dus zelf maar eerst begin met aankleden, tandenpoetsen, make-upje, haren doen enz. enz. Sta je nét met één borst in je BH, wil meneer ineens toch zelf éérst. En stél je voor dat je dan toch als eerste je kleren aan hebt. Grrrrrrr!!!

2. Brood versus ontbijtkoek versus eigenlijk alles wat eetbaar is

“Lieffie, wat wil je voor ontbijt?”
– “Broodje, mama.”
“En wat wil je daarop?
– “Hagelslag.”
“Weet je het héél zeker?”
– “BROOODJEE, MAMA.”
“Oké, oké, kalm maar.”

En als je hem dan nét achter de boterham hebt zitten: “NEEEEEE, MAMAAA, WIL ONTBIJTKOEK!” Ja, koekoek! Zie ik eruit als gekke Henkie? Iemand? besmeert gauw een plak ontbijtkoek met boter Gekke Henkie it is… Alles voor de lieve vrede. Kansloze missie natuurlijk.

3. Slapen versus niet slapen

Deze gaat trouwens op voor zowel het middagdutje als een volle nacht slaap. De peuter des huizes bepaalt, als iedereen dat maar heel goed weet. De foto hieronder is van de gastouder en kreeg ik toegestuurd, terwijl ik aan het werk was. Altijd leuk!

“Nee Marieke, ik wil niet slapen.” Ahum…

4. Wil niet naar huis versus wil meeeeeeee

Dit gebeurt  dus heel vaak als ik hem ophaal bij de gastouder. Waarop ik me direct schuldig voel, want het is daar blijkbaar veel leuker dan thuis. Maar met mijn koppige peuter ben ik gauw klaar. Wil je niet mee naar huis? Ik sleep je niet mee aan je arm, dat vertik ik. Ik ga gewoon. Dan maar zonder schuimbekkende, half paniekende peuter. Die vervolgens heel hard achter de auto aan rent. Hij wil toch mee. In de auto herhaalde hij de hele weg: “Mama ging zo weg, mama zo weg. Mama ginge weg. Mama zo weg.” Heel verbaasd was hij, wat begrijpelijk is, want ik had niet eerst drieduizend keer gewaarschuwd (wel dus…).

5. In staking

Vanmiddag nog, we kwamen uit de winkel en meneer dacht ik hem wel even ging tillen naast de zware boodschappentas.
Zijn mening: “Mama is superwoman.” (Wat natuurlijk klopt, tot op een bepaalde hoogte…)
Mijn mening: “Jouw vader en ik hebben je niet voor niets benen gegeven. Doe d’r wat mee.” (Wat natuurlijk lastig is, als je zoals bij punt 3 in slaapstaking bent en daardoor hondsmoe.)

Sinds een paar dagen kies ik ervoor geen discussie meer aan te gaan. Hij krijgt één keer antwoord en als hij vervolgens doorzeurt krijgt hij niet opnieuw een reactie van ons.

Negeermodus aan en klaar. Wat in zoonlief’s geval resulteert in stilstaan en het op een schreeuwen zetten. Krokodillentranen, paars hoofd, schuim om z’n mond, stoom uit z’n oren, alles. Deze mama: “Oké, doei!” Ik zorg dat hij op een veilige plek staat en loop langzaamaan richting auto, zonder om te kijken. Nadat ik ongeveer 100 meter verderop bent, heeft hij door dat ik echt niet op hem ga wachten (echt wél, maar dat hoeft hij niet te weten) en zet hij het op een rennen met nu toch wel enige paniek. Op 5 meter afstand stopt hij weer om opnieuw zijn mening te verkondigen dat hij niet in de auto wil. Pffffff, gaap, was dit het? Oké, EN NU DIE F*CKING AUTO IN. (Dat dénk ik dus, hè, dat zég ik niet..)

6. Wil wel, wil niet

Gewoon even in het algemeen. Wil wel, wil niet, wil wel, wil niet. Het lijkt wel zo’n romantische film met een verliefd personage die blaadjes uit een bloem trekt (“hij houdt wel van me, hij houdt niet van me, hij houdt wel van me, hij houdt niet van me, hij houdt wel van me”).

“Mama, ikke douchen?”
– “Is goed, schat.”
Kleren uit, douche aan, peuter er half onder. “Mamaaa, wil nieeeeeeeeeet doucheeeeennn.”
– “Vette pech, jonge, je stinkt.” (Waarop ik met een beetje pech ook nog een tik krijg, omdat ik hem dan ook nog een beetje plaag…)

“Lieverd, wat wil je eten vanavond.”
– “Bami!! Lekker, lekker lekker!!!” (Dat doet ie dus écht, hè…)
*slooft zich uit op de beste bami die een peutermama klaar kan maken

Zonder één hapje te proeven: “Lusiknieeeeeeeett!” Gelukkig is hij niet de magerste, dan maar geen eten. Krijgt vanzelf honger.

Tegenstrijdig

Bovenstaande is maar een greep uit wat er allemaal gebeurt in ons huishouden tegenwoordig. Berichtjes als: “Kunnen we geen opvang voor in het weekend vinden” of “werkte ik maar fulltime” gaan wel eens naar manlief, uit pure frustratie. Maar weet: ik meen er natuurlijk niets van. Want ja, zoveel geduld als ik de eerste twee jaar had, zoveel kan deze drukke peuter mij nu het bloed onder de nagels vandaan halen. En écht het bloed onder de nagels vandaan halen. En soms, heel soms sta ik tegen hem te schreeuwen dat hij eens normaal moet doen, waarop ik vervolgens bedenk wat een lekker voorbeeld dat dan is. Ik hou zó ontzettend zielsveel van hem en sinds een paar dagen ben ik er achter waarom zijn gedrag mij frustreert. Meestal komt zijn gedrag voort uit het feit dat hij niet lekker in zijn vel zit. En dan voel ik me enorm schuldig dat ik hem daar soms voor straf. Want als hij niet lekker in zijn vel zit, moet ik er toch voor hem zijn? Helaas kan dat niet altijd en is dat gedrag niet altijd te tolereren, of hij nou wel of niet lekker in zijn vel zit.

Bedtijd

‘s Avonds ga ik nog even naast hem op bed liggen en dan vertelt hij honderduit. Over wat hij die dag gedaan heeft, maar ook dat mama boos was en dat hij verdrietig en boos was. En dan probeer ik hem uit te leggen dat ik niet alleen boos was, maar zelf ook een beetje verdrietig. Maar dat hij ook duidelijk mag aangeven wat er aan de hand is. En ‘s avonds is er dan die enorm dikke knuffel voordat hij (vooral NIET) wil gaan slapen en enorm dikke kus. En ‘s nachts is er die roep om mama als hij wakker wordt uit een nachtmerrie en die heerlijke armpjes om mijn nek.

Lieve Quinten, mama maakt af en toe fouten. En ook ik reageer niet altijd zoals het pedagogisch verantwoord is, volgens iedere deskundige. Maar weet je? Ik zal jou nooit bewust tekort doen en zal altijd proberen te voorkomen dat iemand anders dat doet. Laten we samen schuimbekkend door deze fase gaan, daarna komt alles goed!