Nederland is fietsland nummer 1. Dit heb ik niet helemaal gecheckt, dus correct me if I’m wrong, maar dat denk ik gewoon. En eerlijk is eerlijk, we hebben het hier als fietser goed voor elkaar. Met speciale fietspaden, fietsroutes en sinds kort hebben we hier in Enschede zelf een heuse fietssnelweg. De F53, van Enschede naar Hengelo. En toch, ik heb een gloeiende hekel aan fietsen.

Ik vind het niet leuk en ik ben er ook niet goed in. Ik ben het type dat naar rechts kijkt en dan automatisch ook het stuur naar rechts draait. Levensgevaarlijk, maar het went. Zowel voor mezelf als voor de fietser naast me (in de meeste gevallen mijn man).

Mama op de fiets

Maar goed, soms moet je in het leven dingen doen die je niet leuk vindt. Fietsen is er daar dus eentje van. Nu ik kinderen heb helemaal, want ik vind eigenlijk wel dat mijn kinderen fatsoenlijk deel moeten kunnen nemen aan het verkeer. Kids die tot hun 16de overal naartoe gebracht worden met de auto, ik kan dat niet begrijpen. Ik begrijp dat het verkeer veranderd is, dat het gevaarlijker is op de weg nu, maar dat is geen excuus. De achterbankgeneratie, ik ben er geen fan van.

Goed voorbeeld doet goed volgen, dus papa en mama fietsen zich suf. En met resultaat, want eigenlijk zeuren de kinderen nooit wanneer ze moeten fietsen. De oudste fietst vanaf haar 8ste zelf naar haar dansopleiding (net als ik vroeger) en tegenwoordig gaat ze elke dag op de fiets naar school en daarna naar dans, zonder te mopperen.

Autoloze zomer

Eerlijk gezegd doe ik het liefst alles met de auto, maar dan ook echt alles. Helemaal niet handig wanneer je bijna midden in de stad woont. Onze auto stond dan ook vaak weken bij de deur, gewoon te staan. We hadden een dikke dure Volvo bij de deur staan die we eigenlijk alleen op zon,- en feestdagen gebruikten. Dus manlief had een idee; we verkopen gewoon de auto en gaan richting de fietsenwinkel en gaan vanaf nu alles doen op de fiets. Fml.

Maar ik stemde ermee in, want het was zomer en fietsen met lekker weer is best te doen. Maar ja, na de zomer komt de….. juist ja, herfst. En herfst zijn we hier in Nederland best goed in. Hoewel de zomer redelijk teleurstellend was, kan ik nu al concluderen dat de herfst de verwachtingen ruimschoots overtreft.

Anyway, we hadden dus een autoloze zomer en ik heb behoorlijk wat kilometers gemaakt op de fiets. Gezellig een pleziertochtje maken is één ding, maar inmiddels begin ik behoorlijk de balen krijgen van het overal naartoe sjezen op de fiets. Kids naar hun hobby’s/playdates, werk en wat dacht je van boodschappen doen?

De elektrische fiets

Afgelopen zomer heb ik dus veel gefietst en met enige regelmaat van de klok werd ik tot mijn grote verbazing ingehaald door vitale 50+ ers. Vrolijk en zonder een greintje moeite fietsten ze me voorbij, wanneer ik totaal achter adem met een kind achterop en wind tegen, me een ongeluk zat te zweten op die stomme fiets. Haar in de war, tong uit de mond, make up overal en nergens. Wat is dat trouwens met wind? Hoe kan het dat ik standaard op de heen- en terugweg wind tegen heb? Maar ok. Ik voelde me zo’n kneus.

Totdat ik doorhad hoe het zat…… En sindsdien droom ik dus over een elektrische fiets. Zodat ik eindelijk een beetje sexy en beheerst op de fiets van A naar B kan. Hoe fijn zou dat zijn? Dat ik tijdens een afspraak niet eerst een half uur nodig heb om op adem te komen. Dat ik gewoon compleet casual en quasi nonchalant alle andere moeders met hun kroost voor-en achterop de fiets voorbij fiets. Op mijn elektrische fiets.

Een elektrische fiets dus, mijn grote droom. Wellicht dat ik door het uitspreken ervan een stapje dichter bij realisatie ben. Zo werkt dat toch? Heb ik ooit ergens gelezen. Dus ik gooi het maar gewoon de kosmos in; sorry dat ik zo oppervlakkig ben, maar mijn grote droom is een e-bike kopen.

Houden jullie van fietsen? Heb jij een elektrische fiets, gewone fiets of misschien zelfs wel een bakfiets??