Kleding doorgeven…weggooien is zonde!

Voor Roos werd geboren stonden hier al dozen met kinderkleding in huis. Iedereen wist van onze kinderwens, dus kregen we elke keer al kinderkleding toegeschoven ‘voor als het een keer raak was’. Toen we eindelijk zwanger waren heb ik, met een grote glimlach, dagen op zolder gezeten om dozen door te pluizen…op zoek naar neutrale babykleren…we wisten namelijk niet of we een jongen of een meisje zouden krijgen!

Hoera een meisje!

Hoewel ik echt totaal geen enkele voorkeur had voor een jongen of een meisje, kwam ik erachter dat het, op gebied van kleding, toch wel een voordeel was dat we een dochter hadden gekregen. In onze vrienden en familiekring waren namelijk véél meisjes en dat betekende dat wij de luxe hadden dat we echt dozen en tassen, maar dan ook echt DOZEN  en TASSEN vol met kleding toegeschoven kregen. In principe had ik niet eens kleren hoeven te kopen. Want zeg nou zelf…een baby verslijt toch niets? Dus dat de kleertjes al door meerdere meisjes gedragen waren, maakte helemaal niets uit. Toen Roos eindelijk in maat 50 kwam (ze begon in 42) had ik kleding in overvloed.

Dezelfde smaak qua kleding?

Bij babykleding draait het uiteindelijk maar om twee dingen: comfort en smaak. Dat comfort met stip op 1 staat, hoef ik geen enkele moeder te vertellen. Iedereen wil tenslotte dat haar kleine kindje zich prettig voelt in de kleding die gedragen wordt. Maar smaak is toch ook wel een dingetje. Je bent tenslotte trots op je kleine frummel en hebt geen zin dat hij of zij in een super fout pakje in de box ligt. Wij hebben het geluk dat bijna iedereen om ons heen dezelfde smaak heeft, dus weinig kleding met spam (mijn kinderen zijn geen reclamepoppen, dus afbeeldingen van Disney o.i.d. komen er ab-so-luut niet in) en ook kregen we veel kleurrijke, vrolijk kleding.

Als de kinderen ouder worden

Als de kinderen ouder worden wordt het doorgeven automatisch minder. Zijn baby’s in eerste instantie in een paar weken door een kledingmaat heen, blijft een 5-jarige rustig een half jaar of langer dezelfde kleding dragen. Wat zeg ik, Roos draagt deze zomer jurkjes die ze vorig zomer ook aan had. Alleen toen waren ze onder haar knie, nu er boven. Maar minder doorgeven betekent ook meer zelf kopen. Gelukkig zijn wij niet merkvast en vinden we basic ook prima.

Lees ook deze budget shoplog van Cassandra!

Pareltjes

Soms vinden Roos en ik in de tassen die we krijgen echt pareltjes. Jurkjes van haar nichtjes bijvoorbeeld die nog zo mooi zijn dat ze nieuw lijken. Kleding met kaartjes er nog aan. Super hippe schoenen, stoere slippers, gave badpakken. Noem maar op. Hoewel Roos amper interesse heeft in wat ze draagt, is ze toch altijd wel even nieuwsgierig wat er in de tassen en dozen zitten als deze binnenkomen.

Kleding weer doorgeven.

Hoewel Roos nu niet meer zo snel door kleding gaat (ze zit al een eeuwigheid op 116/122), vliegt Pim er nog doorheen. Inmiddels tikt hij maat 98 aan. Best netjes als je net 2 bent vind ik. Van beide kinderen gaan alle kleren in zakken door naar de volgende. In de vriendenkring zitten wel steeds minder kleine kinderen, maar we raken onze spullen nog met gemak kwijt.  Verkopen hoeft van mij niet. Het merendeel hebben wij ook gekregen.. dus doorgeven! Want weggooien is zonde!

Hoe komen jullie aan kleren voor jullie kinderen? Doorgeven, de rommelmarkt of koop je alles nieuw?