Lifestyle / BODY & SOUL / Home & Interior /

Slaapverlamming, waarom ik bang ben om te gaan slapen

Gepubliceerd op | Geschreven door Gast

door Miryam: Slaapverlamming of slaapparalyse, heb jij er wel eens van gehoord? Onder de noemer; sharing is caring. Deze keer een persoonlijke blog over een persoonlijk onderwerp. Ik heb hier nog nooit een deskundige of dokter over gesproken die de diagnose bij mij heeft gesteld. Toch wil ik het graag delen.

Mijn ervaring met slaapverlamming

De eerste keer dat ik het meemaakte, was ik nog vrij jong, een jaar of 17 denk ik. Ik woonde nog bij mijn ouders thuis en had een heftige periode meegemaakt. Ik was een dierbaar iemand verloren en zat niet lekker in mijn vel. Ik was vaak moe en toen ik op mijn kamer zat, dutte ik een beetje weg. Ik voelde hoe ik langzaam in slaap viel op m’n bank, maar het was anders dan anders.

Ik voelde me wegzakken, maar mijn ogen waren open. Ik hoorde stemmen en zag schimmen. Ik wilde opstaan, maar kon me niet bewegen. Ik wilde iemand roepen, maar ook dat ging niet. Ik voelde hoe een schim dichterbij kwam en op me ging zitten. Ik dacht dat ik zou stikken, maar ik kon niks doen. Langzaam kwam het gevoel in mijn armen en handen weer terug en verdwenen de stemmen en de schimmen. 

lees ook: wanneer heeft mijn kind een hoofdkussen nodig?

Ik dacht dat ik een nachtmerrie had gehad.

Toen het vaker gebeurde dacht ik dat ik misschien last had van paniekaanvallen voordat ik in slaap viel. Hiervoor ben ik in behandeling geweest bij een haptonoom. Dit hielp, maar matig. Stiekem dacht ik soms ook dat het misschien geesten of entiteiten waren, omdat ik elke keer zo duidelijk stemmen hoorde. Ook hoorde en zag ik deuren open- en dichtgaan en voelde ik dat ‘aangeraakt’ werd. Elke keer dat het gebeurde, verliep ongeveer op dezelfde manier.

De eerste paar keren dacht ik dat ik dood zou gaan, ik had letterlijk doodsangsten.  Na de vierde keer dat het gebeurde dacht ik; toe maar dan, als het zo moet zijn dan is het maar zo. En dat werkte, soort van. Als ik me niet verzette en probeerde te ontspannen, was het sneller voorbij en kon ik me sneller weer bewegen.

Lange tijd, ik ben nu 34 en het gebeurt me sinds die eerst keer ongeveer 3 keer per jaar, heb ik ook gedacht dat ik misschien een beetje gek was. Wat overigens ook absoluut waar is hoor ;-)

lees ook: een hoofdkussen tegen nekklachten met natuurlijke ingrediënten.

Slaapparalyse of slaapverlamming

Per toeval stuitte ik op een artikel over ‘Slaapparalyse’ of slaapverlamming en het was alsof ik het zelf geschreven had. Ik ging er meer over opzoeken en begon te twijfelen; misschien was ik toch niet gek. Of nou ja, wat dit betreft niet dan.

Slaapparalyse of slaapverlamming heeft een wetenschappelijke verklaring die van biologische aard is. Het is normaal dat tijdens de REM slaap (wanneer we dromen) verlamming van de spieren optreedt. Deze verlamming treedt op omdat we anders daadwerkelijk zouden uitvoeren waar we op dat moment over dromen. De ogen, het hart en de longen zijn niet verlamd tijdens de REM slaap.

Bij slaapverlamming zou iemand zich tussen slapen en waken bevinden. Het lichaam is al verlamd, waardoor bewegen en spreken niet meer lukt. Omdat slaapverlamming nauw verbonden is met de REM slaap, het gedeelte van de slaap dat verbonden is met dromen, treden er vaak hallucinaties op tijdens deze slaapverlamming. Mocht je nog tips tegen snurken willen…Nastent heeft een handige slaapapneu behandeling.

Lees ook; alles wat je wilde weten over dekbedden voor kinderen

Symptomen van slaapverlamming

De belangrijkste symptomen zijn:

  • Niet kunnen praten
  • Niet kunnen bewegen
  • (Meestal) wel kunnen zien
  • Het horen van geluiden zoals voetstappen, stemmen, deuren
  • Het gevoel alsof iemand je wil verstikken (Old Hag-syndroom)
  • Personen of gedaantes zien die er niet zijn (Incubus-syndroom)
  • Angst en paniek
  • Zweverig gevoel
  • Suizingen in oren en hoofd of hartbonzen

Slaapverlamming of slaapparalyse wordt soms in verband gebracht met bovennatuurlijke verschijnselen. Het Old hag-syndroom en het Incubus-syndroom worden al eeuwenlang beschreven. Er zijn zelf films over deze onderwerpen verschenen zoals bijvoorbeeld The Entity (1981) en They (2002).

Af en toe heb ik er nog last van, zoals ik schreef, ik denk zo’n drie keer par jaar. Nog steeds vind ik het enorm beangstigend en nog steeds heb ik hierdoor angst om alleen te slapen. Nogmaals, ik ben hiermee nooit naar een arts geweest, deze huis-tuin-en keukendiagnose heb ik zelf gesteld. Maar alle punten die beschreven staan, herken ik. Alsof het over mij gaat. Ik denk eigenlijk niet dat een dokter hier nog iets aan toe kan voegen.

Tips bij slaapverlamming

Na verloop van tijd en ook omdat ik er veel over heb gelezen inmiddels, kan ik er steeds beter mee omgaan. En aangezien kennis macht is, even een aantal oorzaken, oplossingen en tips op een rijtje:

  • Slaapparalyse duurt niet lang. Als je het meemaakt, lijkt het lang te duren. Maar in werkelijkheid duurt het meestal maar 1 tot 3 minuten. Probeer hieraan te denken als dat lukt. Het gaat over.
  • Slaapverlamming is geen bovennatuurlijk verschijnsel. Ik zie duidelijk zwarte schimmen en ik hoor duidelijk stemmen. Ik was in het begin als de dood voor geesten en entiteiten. De beleving kan heel intens en realistisch zijn, maar het geeft mij rust om te bedenken dat het hallucinaties zijn.
  • Hoewel het kan voelen als een uittreding of bijna-dood-ervaring, dit heeft te maken met onder andere je hersenactiviteit, evenwichtsgevoel en bloeddruk tijdens de slaap.
  • Tijdens de slaapparalyse kan het zijn dat je nog kunt rondkijken. Wanneer de ogen open zijn en nog bewogen kunnen worden, kunnen droom en werkelijkheid makkelijk in elkaar overlopen. Toch wordt er vaak niet echt iets gezien, maar is het toch een droom.
  • Het suizen in het hoofd en bonzen van het hart heeft re maken met de bloedsomloop en de bloeddruk tijdens de slaap.
  • Het is ontzettend moeilijk om te ontwaken uit een slaapverlamming. Wanneer je in paniek dreigt te raken, probeer je dan te concentreren op een klein detail. Een vingertopje, een teen of op een woord. Wanneer je een deel van je lijf, al is het maar heel klein, kunt laten reageren, wordt de rest van het lijf ook wakker geschud.
  • Slaapverlamming treedt sneller op wanneer je op de rug ligt. Bij mij klopt dit als een bus. Ik ben eigenlijk een buikslaper, maar dit gebeurt me alleen wanneer ik op m’n rug nog wat lig te denken en te doezelen.
  • Slaapverlamming kan een paniekaanval teweegbrengen. Echter door de verlamming kun je hier niet op reageren, waardoor je benauwd kunt worden of een verstikkend gevoel kunt ervaren. Maar, je stikt niet echt! Het hielp mij enorm om hieraan te denken.

Ik ben blij dat ik ooit per toeval stuitte op een artikel over dit onderwerp, hierdoor ben ik een stuk minder angstig en kan ik er beter mee omgaan. Ook een nieuw matras heeft me wonderen gedaan. Tipje:matrasaanhuis.nl heeft goede deals! Om te lezen dat dit verschijnsel bij veel meer mensen voorkomt en al veel vaker beschreven is, is ook wel een geruststellend idee. Slapen blijft nog wel een beetje een dingetje, ik slaap niet graag alleen. Gelukkig hoeft dat ook niet ;-)

Heb jij hier ooit van gehoord of zelf wel eens slaapverlamming meegemaakt? Liefs Miryam

afbeelding via shutterstock

 

18 thoughts on “Slaapverlamming, waarom ik bang ben om te gaan slapen”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.