Wat gebeurd er met mijn kind als wij er niet meer zijn
Wat gebeurt er als ik er niet meer ben? Dat zijn soms van die vragen waar ik mij heel erg druk om kan maken. Waar ik zelfs angstig van kan worden. Want wat gebeurt er met Leia? Uiteraard is mijn man er dan nog, maar stel je voor.. We zitten samen in de auto, onderweg om bijvoorbeeld Leia op te halen van een weekendje opa en oma.. Stel je voor.. We verongelukken allebei. Wat gebeurt er als wij er niet meer zijn? Maak jij je daar wel eens zorgen over? En heb jij dat allemaal al geregeld?
Wat gebeurd er als wij er niet meer zijn?
Als ik er niet meer ben dan valt alle zorg op mijn man. Nu zal hem dat rauw op zijn dak vallen, maar hij kan het. Daar heb ik de volste vertrouwen in. De band die hij en Leia samen hebben is soms jaloersmakend en buiten dat om, hij is gewoon een fantastische vader en staat altijd en overal voor haar klaar. Soms zou ik willen dat ik zelf zo gezegend was geweest met mijn biologische vader. Het is wellicht wel een luguber idee om er zo over te schrijven, maar dood is de normaalste (en uiteraard een van de verdrietigste) zaken van de wereld. Toen mijn man nog voor Defensie werkte was dit ook al een “hot-topic”, want stel hij zou niet meer terug komen van een uitzending? Wat gebeurt er dan? Dat is bijvoorbeeld een van de redenen geweest waarom wij op 22-jarige leeftijd al een geregistreerd partnerschap aan zijn gegaan.
Nou bovenstaand had ik jullie al een situatie schets gegeven, stel je zit dus samen in de auto, je kroost ophalen en BOEM. Ongeluk. Opslag ben je er niet meer. Wat gebeurd en dan met je kinderen? Naar wie gaan ze toe? Heb jij dat al geregeld? Ik besef mij op dit moment heel goed dat een ongeluk in een heel erg klein hoekje kan zitten en dat je dit soort dingen maar beter op tijd kunt regelen. Dus wat dacht je van je uitvaart? Hoe heb jij die geregeld? Wat gebeurt er dan als wij er niet meer zijn?
Lees ook: 9 dingen die je moet regelen voor de baby er is
Hoe ik mijn uitvaart heb geregeld
Jaren terug, nog voor Leia er was heb ik online mijn uitvaart geregeld. Ik heb de polis zelfs bewust iets hoger gezet met oog op fluctuerende prijzen en met het oog op de toekomst waarin alles alleen maar duurder gaat worden. Het laatste wat ik wil is namelijk dat mijn geliefden met geld zorgen komen te zitten door mijn begrafenis.
Voor Leia riep ik heel resoluut; gooi mij maar de oven is, cremeren is het goedkoopst dus minste rompslomp van. Sinds de geboorte van Leia ben ik daar op terug gekomen. Want stel zij wil graag een plek om naar toe te gaan? Dan is begraven wellicht een betere optie. Dan heeft ze een plekje waar ze kan komen, bij mij kan zitten en dat ze tegen mij kan praten (mocht ze dat willen). Daarom heb ik ervoor gekozen om in elk geval te kiezen voor een begrafenis, wanneer Leia een jaar of 18 is zal ik nog eens met haar om tafel gaan om te kijken wat zij graag wilt. Als zij okay is met cremeren, dan kan ik dat online gelukkig nog heel gemakkelijk aanpassen.
Omdat ik mijn geliefden niet te veel wil opzadelen met onnodig dingen regelen heb ik mijn uitvaart dus al online geregeld. Naast het vakje begraven, heb ik ook al wat muziek ingevuld en ook ruimte daarin gelaten voor Marco en Leia om voor henzelf een nummer uit te zoeken. Bloemen ben ik heel simpel in. Ik hou van pioenrozen, dus die zou ik graag zien op mijn uitvaart. Het moet alleen niet een te droevige bedoeling worden. Ik hoop dat mensen wel een beetje grapjes kunnen maken en wat geinige anekdotes kunnen voordragen zodat het niet een al te trieste bedoeling wordt. Het hoeft niet groots, gewoon klein, met onze prive kring. Nadien een lekker drankje en een hapje. Geen sloffe cake of saaie koffie, want iedereen die mij kent weet dat ik geen koffie lust. Doe daarvoor in de plaats maar een gin tonic en vier het leven.
Lees ook: de moderne rouwetiquette, over hoe je je moet gedragen en kleden op een begrafenis
Wie zorgt er voor Leia als wij er niet meer zijn?
Maar dan komen we terug op het feit dat als wij tegelijk overlijden er dus niemand meer is. Leia is enig kind dus wie vangt haar op als wij er niet meer zijn? Ik moet stiekem bekennen dat wij nog geen voogd hebben geregeld, al hebben we al wel mensen in ons hoofd die we graag willen vragen. Nu is het nog afwachten of zij hiervoor openstaan, al denk ik haast van wel gezien hoe lief ze zijn met onze dochter. Nu ik mijn eigen verhaal terug lees, besef ik eigenlijk dat dit zulke belangrijke dingen zijn om te regelen, maar er eigenlijk altijd maar weinig aandacht voor is. Als je over zoiets begint krijg je al snel te horen van “Joh doe niet zo depressief, dat gebeurt heus niet”, maar hey, wat als het nou wel gebeurt dan?! Dan heb je dus niks geregeld! Ik hoop jullie hiermee dus bewust te maken om zulke dingen als een uitvaartverzekering afsluiten, het vooraf regelen van je begrafenis en het regelen van o.a. een voogd voor je kind(eren).
Het laatste wat ik namelijk wil is dat Leia in een pleeggezin wordt gepropt waarbij ze rest van haar familie amper tot niet meer ziet. Bij een familie die ze niet kent. Ik hou haar het liefst binnen onze kring, vertrouwd bij de mensen die zij kent. De mensen die haar kunnen helpen in het verdriet van het verliezen van haar ouders.
Hoe heb jij je uitvaart geregeld? Hebben jullie al zaken voor de kinderen geregeld? En heb je ook al je wensen doorgegeven voor je uitvaart? Ik ben wel benieuwd wat voor muziek je bijvoorbeeld zou kiezen of wat voor soort bloemen. Laat je het weten in de reacties? Dan kan ik hier misschien wel een mooi artikel van maken met een lijstje over wat mensen doorgaans kiezen voor hun uitvaart.
– dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Yarden –
roryblokzijl says:
Poeh, moeilijk onderwerp waar we met zijn allen denk ik niet echt over na willen denken. Wij hadden ook al een geregistreerd partnerschap sinds we in de twintig waren. Inmiddels getrouwd, maar er is niet heel veel veranderd. Ooit hebben we nagedacht over muziek en bloemen en begrafenis / crematie. Maar dat is inmiddels ook alweer een jaartje of 15 geleden. Geen idee waar dat ligt eigenlijk.
Kelly says:
Weet je dat ik hier vandaag ook al aan zat te denken? Een uitvaartverzekering hebben we wel maar wensen wat betreft de uitvaart zelf heb ik heel nog niet over nagedacht. En ten slotte een voogd; moeten we toch ook wel eens over nadenken. Fijn dat ondanks dit een depressief onderwerp is je hier alsnog over schrijft en het belang hiervan benadrukt.
Michelle says:
Wij hebben mijn beste vriendin gevraagd toen Levi 1 jaar werd, en eigenlijk geldt het ook voor Noah, maar ga ik voor het idee ook nogmaals vragen wanneer hij 1 jaar wordt :) geeft een gerust gevoel als je dat geregeld hebt, want wat je zegt ‘het kan zomaar gebeuren’.
Cassandra says:
Ja precies. Heb je dit ook notarieel vastgelegd? Anders kan het zi zijn dat de kindjes naar één van jullie ouders gaat en er een dikke ruzie om ontstaat.. ook zo sneu in zo’n geval xx
Michelle says:
Ja gelukkig wel, samen gedaan met testamenten en samenlevingscontract. Met die reden -ook al wist ik dat ze ‘ja’zou zeggen- officieel aan haar gevraagd, zodat ik het ook officieel vast kon leggen. Hopelijk jullie ook binnenkort! X (p.s. privé vraagje; je hebt in mei zeker ook t geboortekaartje niet gehad, zoals bij de verhuizing :/ :( )
Cassandra says:
Ik heb hem wel gekregen, heb jullie zelfs een kaart gestuurd! Heb je die niet gekregen? :O We moeten nodig echt een datum prikken, stelletje drukke tantes zijn we haha!
Michelle says:
Nee is niet aangekomen jammer genoeg :( had ik ook al bij iemand anders.. ik dacht dat het lag aan dat onze kaart niet was aangekomen, maar nu voor het tweede maal is het andersom :O Ik ben redelijk flexibel, dus laat maar weten! ^_^